1. «Θεέ των προπατόρων μου και πολυεύσπλαχνε Κύριε, εσύ δημιούργησες τα πάντα με το λόγο σου
2. κι έπλασες με τη Σοφία σου τον άνθρωπο για να κυριαρχεί στα δημιουργήματά σου,
3. να κυβερνάει τον κόσμο με αγιότητα και δικαιοσύνη και ν’ αποδίδει το δίκαιο με αμεροληψία.
4. Δώσ’ μου, λοιπόν, τη Σοφία που κάθεται δίπλα στο θρόνο σου και δέξου με για παιδί σου.
5. Εγώ είμαι δούλος σου, γιος της δούλης σου, άνθρωπος αδύναμος και λιγόχρονος και μειονεκτώ στην ορθή κρίση και στη γνώση των νόμων σου.
6. Ακόμη κι αν είναι τέλειος κανείς σε σχέση με τους άλλους, τίποτα δεν αξίζει όταν του λείπει η Σοφία.