1. Ένας άλλος πρόκειται να κάνει ένα θαλάσσιο ταξίδι και να περάσει μέσα από άγρια κύματα, και πάει κι επικαλείται ένα είδωλο, που είναι πιο σάπιο κι από το πλοίο που τον μεταφέρει.
2. Το πλοίο το επινόησε ο άνθρωπος στην επιθυμία του για κέρδη και το κατασκεύασε με την ικανότητα της τέχνης του.
3. Αλλά το κυβερνάει η δική σου πρόνοια, Πατέρα· εσύ άνοιξες δρόμο στη θάλασσα, ασφαλές μονοπάτι μέσα απ’ τα κύματα.
4. Έτσι δείχνεις ότι μπορείς να προστατεύσεις από κάθε κίνδυνο, ακόμη κι όταν αυτός που ταξιδεύει δε γνωρίζει τη ναυτική τέχνη.
5. Εσύ δεν θέλεις τα έργα της Σοφίας σου να μένουν αχρησιμοποίητα· γι’ αυτό οι άνθρωποι εμπιστεύονται τη ζωή τους σ’ ένα μικρό κομμάτι ξύλο και μπορούν να σώζονται απ’ τη θαλασσοταραχή πάνω σε μια ξύλινη σχεδία.
6. Στην αρχή της ιστορίας του κόσμου, όταν καταστράφηκαν οι υπερήφανοι γίγαντες, η ελπίδα του κόσμου κατέφυγε στην ξύλινη κιβωτό, η οποία κυβερνήθηκε από το δικό σου χέρι κι άφησε απογόνους για τη διαιώνιση του ανθρώπινου γένους.
7. Ευλογημένο εκείνο το ξύλο, με το οποίο επικράτησε η δικαιοσύνη!
8. Αλλά το ξύλινο είδωλο που κατασκευάστηκε από ανθρώπινα χέρια, θα είναι καταραμένο και αυτό κι εκείνος που το ’φτιαξε, γιατί όταν το κατασκεύασε το ονόμασε θεό.
9. Πράγματι, ο Θεός αποστρέφεται το ίδιο και τον ασεβή και την ασέβειά του.
10. Το κατασκεύασμα και ο κατασκευαστής θα τιμωρηθούν.
11. Γι’ αυτό και τα είδωλα των εθνών θα τα καταστρέψει ο Θεός, γιατί στη δημιουργία του βρέθηκαν τέτοια βδελυρά πράγματα, που σκανδάλισαν τις ψυχές των ανθρώπων και παγίδεψαν τους ανόητους.