7. Από παντού με κύκλωνανκαι δε βρισκότανε κανείς να με βοηθήσει·κοιτούσα για να με συνδράμουν οι άνθρωποι,μα τίποτα.
8. Τότε, Κύριε, θυμήθηκα την ευσπλαχνία σουκαι τα έργα σου από παλιά·πράγματι, εσύ λυτρώνεις όσους σ’ εσένα ελπίζουνε,κι από την εξουσία των εχθρών τούς σώζεις.
9. Ύψωσα τότε από τη γη την ικεσία μουκαι παρακάλεσα απ’ το θάνατο να με σώσεις.
10. Εσένα επικαλέστηκα, τον Κύριο,τον Πατέρα μου,σε μέρες δύσκολες να μη μ’ εγκαταλείψεις,στην εποχή των αλαζόνων, που βρίσκομαι αβοήθητος.Αδιάκοπα θα εγκωμιάζω τ’ όνομά σουκαι θα σου ψάλλω ύμνους ευχαριστήριους.
11. Και η παράκλησή μου εισακούστηκε·πράγματι, με γλίτωσες απ’ την καταστροφήκαι μ’ έσωσες απ’ την κακιά την ώρα.
12. Γι’ αυτό ευχαριστίες θα σου πω κι εγκώμια,θα ευλογήσω Κύριε τ’ όνομά σου.
13. Όταν ήμουν ακόμα νέος και πριν αρχίσω τις περιπλανήσεις μου, αναζητούσα απροκάλυπτα τη σοφία όταν προσευχόμουν.
14. Μπρος στο ναό γι’ αυτήν παρακαλούσα κι ως της ζωής μου τα στερνά θα την αναζητώ.
15. Απ’ τον καιρό της άνθησης, ως τότε που ωριμάζει το σταφύλι, αυτή ήταν της καρδιάς μου η ευχαρίστηση. Τα πόδια μου βαδίσανε στον ίσιο δρόμο, από τα νιάτα μου ακολούθησα τα ίχνη της.
16. Όσο κι αν ήταν λίγο που την άκουσα, τη δέχτηκα κι ήταν πολλή για μένα η διδαχή που βρήκα.
17. Σ’ αυτήν χρωστώ που πρόκοψα· σ’ αυτόν που μου ’δωσε σοφία, θα αποδώσω δόξα.
18. Γιατί αποφάσισα σε πράξη να τη βάλω και πόθησα με ζήλο το καλό και δε θα ντροπιαστώ.