1. Πόσο λαμπρός είναι ο ουρανός σαν τον κοιτάζεις!Πόση μεγαλοπρέπεια στα ύψη τα διαυγή του στερεώματος!Τι θέαμα μέσα στη δόξα του ο ουρανός!
2. Ο ήλιος το διακηρύττει καθώς ανατέλλει:Τι πράγμα θαυμαστό έφτιαξε ο Ύψιστος!
3. Όταν μεσουρανεί, ξηραίνει την επιφάνεια της γης·και ποιος μπορεί ν’ αντισταθείστη λάβρα της φωτιάς του;
4. Για κείνα τα έργα που χρειάζονται φωτιάθα πρέπει να πυρώσει το καμίνι·ο ήλιος όμως καίει τα βουνάτρεις φορές περισσότερο·ατμούς εκπνέει πύρινους,οι φλογερές ακτίνες του τυφλώνουνε τα μάτια.
5. Μεγάλος είναι ο Κύριος που τον έφτιασε,και με την προσταγή τουτη γοργή κατευθύνει πορεία του.
6. Και το φεγγάρι πάντα στον καιρό του,σημάδι αιώνιο των εποχών.
7. Απ’ το φεγγάρι ορίζεται των εορτών ο χρόνος·ουράνιο σώμα είναι, που αφού γίνει πανσέληνος,έπειτα αρχίζει πάλι και μικραίνει.
8. Ο μήνας παίρνει τ’ όνομά του απ’ αυτό·πόσο είναι ωραίο όταν αλλάζεικι όταν ξανά γεμίζει απ’ την αρχή!Στιλπνή σημαία των ουράνιων στρατευμάτων,που λάμπει στο στερέωμα.
9. Είν’ η ομορφάδα του ουρανού των αστεριών η λάμψη,στολίδι, που στα ύψη του Κυρίου σκορπίζει φως.
10. Με του Κυρίου την προσταγή στέκουν στις ορισμένες θέσεις τουςκαι δεν εγκαταλείπουν τις σκοπιές τους.
11. Κοίτα το ουράνιο τόξο και ύμνησε αυτόν που το ’φτιαξε,θαυμαστά ωραίο μες στο απαύγασμά του.