14. Δε θ’ αδιαφορήσει για του ορφανού τη δέηση ούτε και για τη χήρα που σε παράπονα ξεσπά.
15. Όταν τα δάκρυα της χήρας κυλούν στα μάγουλά της, πέφτει η κατακραυγή της πάνω σ’ αυτόν που τα προκάλεσε.
16. Αυτός που υπηρετεί τον Κύριο θα γίνει αποδεκτός μετά χαράς κι η δέησή του ως στα σύννεφα θα φτάσει.
17. Η προσευχή του ταπεινού τα σύννεφα διασχίζει κι ωσότου το σκοπό του να πετύχει, δεν πρόκειται να παρηγορηθεί.
18. Και δε θα σταματήσει, ώσπου να επέμβει ο Ύψιστος και ν’ απονείμει δικαιοσύνη στο λαό του.
19. Ο Κύριος δε θ’ αργήσει· ούτε για πολύ τους εγκληματίες θ’ ανεχθεί.
20. Θα σπάσει τα πλευρά των άσπλαχνων και τιμωρία στα έθνη ν’ ανταποδώσει.
21. Το πλήθος θα εξαφανίσει των υπερηφάνων και θα συντρίψει των αδίκων την ισχύ·
22. θ’ ανταποδώσει στον καθένα ανάλογα με τις πράξεις του και θα κρίνει τα έργα των ανθρώπων ανάλογα με τις προθέσεις τους.
23. Ο Κύριος δικαιοσύνη θ’ αποδώσει στο λαό του και με χαρά θα τον γεμίσει, γιατ’ είναι σπλαχνικός.
24. Η ευσπλαχνία είναι καλή στον καιρό της στενοχώριας· σαν της βροχής τα σύννεφα σε καιρό αναβροχιάς.