14. Δε θ’ αδιαφορήσει για του ορφανού τη δέηση ούτε και για τη χήρα που σε παράπονα ξεσπά.
15. Όταν τα δάκρυα της χήρας κυλούν στα μάγουλά της, πέφτει η κατακραυγή της πάνω σ’ αυτόν που τα προκάλεσε.
16. Αυτός που υπηρετεί τον Κύριο θα γίνει αποδεκτός μετά χαράς κι η δέησή του ως στα σύννεφα θα φτάσει.
17. Η προσευχή του ταπεινού τα σύννεφα διασχίζει κι ωσότου το σκοπό του να πετύχει, δεν πρόκειται να παρηγορηθεί.
18. Και δε θα σταματήσει, ώσπου να επέμβει ο Ύψιστος και ν’ απονείμει δικαιοσύνη στο λαό του.
19. Ο Κύριος δε θ’ αργήσει· ούτε για πολύ τους εγκληματίες θ’ ανεχθεί.
20. Θα σπάσει τα πλευρά των άσπλαχνων και τιμωρία στα έθνη ν’ ανταποδώσει.
21. Το πλήθος θα εξαφανίσει των υπερηφάνων και θα συντρίψει των αδίκων την ισχύ·