19. Σ’ εμένα ελάτε εσείς που με ποθείτε,χορτάστε απ’ τους καρπούς μου.
20. Πράγματι, η ανάμνησή μου κι απ’ το μέλι είναι γλυκύτερη·κι η απόκτησή μου πιο γλυκιάκι απ’ την κερήθρα.
21. Όσοι με τρών’ θα συνεχίσουν να πεινούν,κι όσοι με πίνουν δε θα πάψουν να διψάνε.
22. Όποιος σ’ εμένα υπακούει δεν θα ντροπιαστεί,κι αυτοί που εργάζονται όπως λέω εγώ,δε θ’ αμαρτήσουν.
23. Όλ’ αυτά περιέχονται στο βιβλίο της διαθήκης του Θεού, του Υψίστου· είναι ο νόμος που όρισε για μας ο Μωυσής, να τον έχουν κληρονομιά οι συναθροίσεις του Ιακώβ.
24. [Μην πάψετε να είστε ισχυροί όπως το θέλει ο Κύριος και συνδεθείτε πιο πολύ μ’ αυτόν, για να σας κάνει δυνατούς. Ο Κύριος ο παντοδύναμος είν’ ο μοναδικός Θεός· έξω απ’ αυτόν, άλλος να σώζει δεν υπάρχει].
25. Αυτός ο νόμος κάνει τη σοφία να ξεχειλίζει σαν τον Φισών και σαν τον Τίγρι την εποχή των νέων καρπών·
26. αυτός τη νοημοσύνη κάνει να πλημμυρίζει σαν τον Ευφράτη και σαν τον Ιορδάνη, τον καιρό του θερισμού.
27. Αυτός τη διδαχή σκορπάει σε κύματα καθώς ο Νείλος, ως ο Γηών στου τρύγου τον καιρό.
28. Ούτε ο πρώτος είναι ούτε ο τελευταίος εκείνος που να γνωρίσει τη σοφία σε βάθος δεν κατάφερε, ούτε να την εξιχνιάσει.
29. Πράγματι, κι απ’ τη θάλασσα πιο απέραντη είν’ η σκέψη της, τα σχέδιά της πιο βαθιά κι απ’ τον απύθμενο ωκεανό.
30. Κι εγώ που τη σοφία δέχτηκα, μοιάζω κανάλι κάποιου ποταμού και μοιάζω αυλάκι που μπαίνει σε δεντρόκηπο.