18. Καλύτερο το παραπάτημα στο δρόμο σου, παρά στα λόγια· μ’ αυτόν τον τρόπο άξαφνα ξεπέφτουν οι κακοί.
19. Ο άξεστος άνθρωπος είναι σαν ιστορία που λέγεται παράκαιρα, που έρχεται και ξανάρχεται στο στόμα των αγροίκων.
20. Μια παροιμία από το στόμα του ανόητου θ’ αποδοκιμαστεί, γιατί δε θα την πει την ώρα που ταιριάζει.
21. Κάποιος μπορεί, εξαιτίας της φτώχειας του, να ’χει εμπόδια ν’ αμαρτήσει, κι έτσι να μην τον βασανίζουν τύψεις την ώρα που θα πάει ν’ αναπαυτεί.
22. Κάποιος μπορεί να χάσει τη ζωή του από ντροπή, και να τη χάσει γιατί δίνει σημασία σ’ έναν ανόητο.
23. Κάποιος μπορεί από ντροπή κάτι στο φίλο του να υποσχεθεί, και να τον κάνει δίχως λόγο εχθρό του.
24. Στον άνθρωπο το ψέμα είν’ ένα στίγμα ατιμωτικό, στων αμαθών το στόμα έρχεται και ξανάρχεται.
25. Ο κλέφτης είναι προτιμότερος από τον επαγγελματία ψεύτη, αλλά κι οι δυο βαδίζουν στην καταστροφή.
26. Άνθρωπος που το ψέμα συνηθίζει, θ’ ατιμαστεί· τον συνοδεύει αδιάκοπα η ντροπή του.