1. Υπάρχει παρατήρηση που καταντάει κακή· κάποτε είν’ σοφότερο κανείς να μη μιλάει.
2. Καλύτερα είναι να μαλώσεις κάποιον, παρά να βράζει μέσα σου ο θυμός·
3. κι όποιον τα σφάλματά του ομολογεί, δε θα μπορέσουν να τον ταπεινώσουν.
4. Αυτός που να επιβάλει προσπαθεί τη δικαιοσύνη με τη βία, μοιάζει μ’ ευνούχο που ποθεί μια κόρη να ξεπαρθενέψει.
5. Ένας σωπαίνει κι αποδείχνεται σοφός· κι άλλος γίνεται μισητός απ’ τα πολλά που λέει.
6. Ένας σωπαίνει γιατί δεν ξέρει τι ν’ αποκριθεί· κι άλλος σωπαίνει γιατί ξέρει πότε πρέπει να μιλήσει.
7. Ο σοφός ξέρει να σωπαίνει ως την κατάλληλη στιγμή, ενώ ο φλύαρος κι ανόητος μιλάει κι όταν έχει περάσει η ώρα η κατάλληλη.
8. Αυτός που λόγια λέει πολλά γίνεται βαρετός· και μισητός γίνεται αυτός, που τη δική του γνώμη θέλει να επιβάλει.
9. Συμβαίνει να ’ναι κάποιος ευτυχής μες στις κακοτυχίες, κι άλλοτε μια ανέλπιστη ευκαιρία φέρνει καταστροφή.
10. Υπάρχουν δώρα που προσφέρεις και τίποτα δε σε ωφελούν, και υπάρχουν δώρα το διπλό που σου αποδίδουν.