2. Σαν λιονταριού είναι βρυχηθμός του βασιλιά ο θυμός· όποιος τον εξοργίζει τη ζωή του χάνει.
3. Τιμή είναι για τον άνθρωπο φιλονικίες ν’ αποφεύγει· μόνο οι ανόητοι εξάπτονται.
4. Ο οκνός δεν οργώνει το φθινόπωρο, μα στη συγκομιδή καρπό δε θα ’βρει να θερίσει.
5. Οι σκέψεις στην καρδιά του ανθρώπου σαν τα βαθιά είναι νερά, μα ο άνθρωπος ο συνετός ξέρει απ’ αυτές ν’ αντλήσει.
6. Πολλοί είναι που διακηρύττουν την καλοσύνη του καθένας, αλλά ποιος θα μπορέσει να ’βρει άνθρωπο αξιόπιστο;
7. Ο δίκαιος βαδίζει μες στην ευθύτητά του, κι ευτυχισμένα τα παιδιά του θα ’ναι μετά απ’ αυτόν.
8. Ο βασιλιάς που κάθεται στο θρόνο να δικάσει, με τη ματιά του μοναχά κάθε κακό διακρίνει.
9. Ποιος είναι που μπορεί να πει: «Εξάγνισα την καρδιά μου, άσπιλος είμαι απ’ την αμαρτία μου»;
10. Λειψά ζύγια και ψεύτικα μέτρα, είν’ και τα δυο στον Κύριο μισητά.
11. Και το παιδί ακόμα δείχνει με τις πράξεις του αν θα ’ναι τα έργα του αθώα και σωστά.
12. Το αυτί που ακούει και το μάτι που βλέπει, ο Κύριος τα ’χει φτιάξει και τα δυο.
13. Τον ύπνο μην τον αγαπάς αν θες να μη φτωχύνεις· κράτα ανοιχτά τα μάτια σου και θα χορτάσεις το ψωμί.
14. «Κακό, κακό», λέει ο αγοραστής, μα καθώς φεύγει μέσα του παινεύεται.
15. Χρυσάφι υπάρχει κι άφθονα μαργαριτάρια· τα χείλη όμως τα γνωστικά είναι το πιο πολύτιμο.
16. Πάρε το ρούχο εκεινού που γι’ άλλον μπήκε εγγυητής και κράτησέ το ενέχυρο για των ξένων τα χρέη.
17. Είναι γλυκό στον άνθρωπο ψωμί που το ’βγαλε με απάτη· μετά όμως θα του γίνει χαλίκια μες στο στόμα του.
18. Κατάστρωσε τα σχέδιά σου ύστερα από συμβουλή, και με υπολογισμούς σωστούς έβγα στον πόλεμο.
19. Ο φλύαρος εδώ κι εκεί τα μυστικά τα φανερώνει· γι’ αυτό μην έχεις σχέσεις μ’ εκείνον που μιλάει πολύ.
20. Αυτός που μάνα και πατέρα καταριέται, θα δει να χάνεται η ζωή του, σαν το λυχνάρι που σε σκοτάδι σβήνεται βαθύ.
21. Ο πλούτος που αποκτήθηκε γρήγορα απ’ την πρώτη στιγμή, στο τέλος δεν θα ευλογηθεί.