4. Είν’ ο Θεός σοφός στο νουκι έχει μεγάλη δύναμη·ποιος θα του πάει ενάντια και δε θα ζημιωθεί;
5. Ξάφνου, χωρίς να το ’χει πει,μετατοπίζει τα βουνά·και πάνω στο θυμό του τ’ αναποδογυρίζει.
6. Κουνάει τη γη απ’ τον τόπο τηςκαι τρέμουν τα στηρίγματά της.
7. Δίνει στον ήλιο προσταγή, κι αυτός δεν ανατέλλει·τ’ αστέρια τα κλειδώνεικαι δεν τ’ αφήνει να φανούν.
8. Αυτός μονάχος του τον ουρανό τεντώνεικαι περπατάει πάνωστα κύματα της θάλασσας.
9. Έφτιαξε τη Μεγάλη Άρκτο, τον Ωρίωνα,τις Πλειάδες και του νότου τους αστερισμούς.
10. Κάνει μεγάλα έργα κι ανεξιχνίαστακαι θαύματα αναρίθμητα.
11. Περνάει πλάι μου ο Θεός και δεν τον βλέπω,με προσπερνάει δίχως να τον αισθανθώ.
12. Παίρνει ό,τι θέλει,ποιος μπορεί να τον ’μποδίσει;Ποιος θα τολμήσει να του πει:«Ε, τι κάνεις εκεί;»
13. Ο Θεός το θυμό του δεν τον συγκρατεί·στα πόδια του στέκουν σκυμμένοιτης Ραάβ οι ακόλουθοι.
14. Πώς, λοιπόν, θα μπορούσα εγώ να του απαντήσω;Ποια να διαλέξω λόγια να του αντιταχθώ;
15. Έχω δίκιο, μα δεν μπορώνα το απαιτήσω.Πώς να παρακαλέσω να μου δείξει έλεος,αυτός που έχει ήδη αποφασίσει την καταδίκη μου;