3. Βέβαια είδα ανόητους να ζουν στη σιγουριά,μα ξαφνικά το σπίτι τους γκρεμίστηκε.
4. Χάνουνε τα παιδιά τους κάθε στήριγμακι εξουθενώνονται μπροστά στους δικαστές,χωρίς κανείς να τα βοηθήσει.
5. Όσα ο ανόητος θέρισε,τα τρώνε οι πεινασμένοι·παίρνουν ακόμα κι όσα είχανεμέσα στ’ αγκάθια κρύψει·χυμάνε στ’ αγαθά του άπληστοι.
6. Το κακό δεν φυτρώνει από το χώμα,ούτε βλασταίνει ο πόνος απ’ τη γη·
7. μα ο άνθρωπος δημιουργεί τον πόνο του,όπως δημιουργεί η φωτιά τις σπίθες,που στα ψηλά πηδάνε.
8. Εγώ στη θέση σου στον Κύριο θ’ απευθυνόμουνκαι την υπόθεσή μου στο Θεό θα την ανέθετα.
9. Είναι τα έργα του μεγάλα κι ανεξιχνίαστακι είν’ αναρίθμητα τα θαύματά του.
10. Αυτός στέλνει βροχή στη γηκαι με νερό ποτίζει τα χωράφια,
11. τους ταπεινούς υψώνεικαι στους θλιμμένους δίνει τη χαρά.
12. Τα σχέδια των πανούργων ματαιώνεικαι στην αποτυχία οδηγεί τα έργα τους.
13. Κάνει να πιάνονται οι σοφοίμέσα στις πανουργίες τους,και ν’ ανατρέπονται όσα οι ραδιούργοι λογαριάζουν.
14. Μες στο καταμεσήμερο τους δίνει τέτοια τύφλωση,που ψηλαφώντας να βαδίζουν,σαν να ’ταν μαύρη νύχτα.
15. Γλιτώνει τον αδύνατο απ’ τις συκοφαντίες τουςκι από των ισχυρών τα χέρια.
16. Έτσι αποκτά ο αδύνατος ελπίδα,και του άδικου το στόμα κλείνεται.
17. Μακάριος ο άνθρωπος που ο Κύριος τον παιδαγωγεί·να μην καταφρονείς, λοιπόν,του Παντοδύναμου τη νουθεσία.