2. Ποιος είσ’ εσύ,που τα δικά μου σχέδια αμφισβητείς;γιατί μιλάς για πράγματαπου δεν καταλαβαίνεις;
3. Σαν άντρας τώρα, ετοιμάσου· εμπρός!Εγώ θα σε ρωτάωκι εσύ θα μου αποκρίνεσαι:
4. Πού ήσουν εσύ, όταν εγώ θεμέλιωνα τη γη;Πες μου το αν το γνωρίζεις.
5. Ξέρεις ποιος όρισε τις διαστάσεις της;Ποιος τέντωσε σκοινί να τη μετρήσει;
6. Πάνω σε τι στηρίγματαμπήκαν τα θέμελά τηςή ποιος της τοποθέτησε το γωνιακό λιθάρι;
7. Τότε όλα τ’ άστρα της αυγήςμαζί τραγούδαγαν,και σκόρπιζαν κραυγές χαράςόλα τα ουράνια όντα.
8. Ποιος περιόρισε τη θάλασσα με πύλες,σαν πρόβαλε απ’ τα μητρικάσπλάχνα της γης μ’ ορμή;
9. Εγώ την έντυσα με σύννεφακαι τη σπαργάνωσα με ομίχλη.
10. Όρια της χάραξα, την κράτησαπίσω από πύλες κλειδαμπαρωμένες.
11. Της είπα: «Ως εδώ θα ’ρχεσαι·ούτε γραμμή πιο πέρα!Εδώ θα σπάζουν τα περήφανά σου κύματα».
12. Μες στη ζωή σου πρόσταξες ποτέτη μέρα να φανεί;ή μήπως είπες στην αυγήπού να προβάλει;