1. Κι ο Ελιού συνέχισε:
2. Τα λόγια μου ακούστε τα, σοφοί,δώστε μου προσοχήεσείς που ’χετε γνώση.
3. Γιατί το αυτί τα λόγια τα διακρίνει,καθώς γεύεται ο ουρανίσκος την τροφή.
4. Το δίκιο ας ερευνήσουμε,μαζί ας αναγνωρίσουμεποιο το καλό.
5. Από τη μια ο Ιώβ, πως είναι δίκαιος ισχυρίζεται,και πως του αρνήθηκε το δίκιο του ο Θεός·
6. πως έβγαλε σε βάρος του απόφαση άδικηκαι πως το βέλος του τον πλήγωσε θανατερά,ενώ αυτός δεν είχε αμαρτήσει.
7. Από την άλλη λέτε εσείς:«Υπάρχει άραγε άνθρωπος άλλος σαν τον Ιώβ,που το Θεό να βλασφημείλες και νεράκι πίνει;
8. Με τους κακούς εξομοιώνεταικαι συμπορεύεταιμε τους αμαρτωλούς.
9. Λέει πως στον άνθρωπο είν’ ανώφελονα θέλει το Θεό να ευχαριστήσει».
10. Για τούτο ακούστε με εσείς,άνθρωποι συνετοί.Αδύνατο ο Θεός κακό να κάνεικαι ν’ αδικήσει ο Παντοδύναμος.
11. Αυτός πληρώνει τον καθένασύμφωνα με τα έργα τουκαι στον καθένα δίνει ανάλογα με τη διαγωγή του.
12. Είναι αλήθεια πως ο Θεόςδεν κάνει το κακόκαι πως ο Παντοδύναμος το δίκιο δεν το διαστρέφει.
13. Μην τάχα κάποιος άλλος του εμπιστεύτηκε τη γη;μην κάποιος άλλος του ’δωσετο σύμπαν να φροντίζει;
14. Αν ο Θεός σκεφτόταν μόνο τον εαυτό τουκι έπαιρνε πίσω τη ζωηφόρα του πνοή,
15. τότε ο κάθε ζωντανός οργανισμός θα πέθαινεκαι θα γινόταν ο άνθρωπος και πάλι χώμα.
16. Ιώβ, αν έχεις φρόνηση, άκου αυτό·στα λόγια μου δώσε την προσοχή σου.