9. Αρνήθηκες τις χήρες να βοηθήσειςκι εκμεταλλεύτηκεςτα απροστάτευτα ορφανά.
10. Γι’ αυτό και σε κυκλώνουνε παγίδεςκαι σε ταράζει φόβος ξαφνικός.
11. Τόσο πολύ σκοτείνιασε γύρω σου που δε βλέπεις·και σε σκεπάζουνε πλημμύρα τα νερά.
12. Δε βρίσκεται τάχα ο Θεός πάνω ψηλά στους ουρανούς;Και δες σε πόσο ύψος είναι τ’ άστρα!
13. Για τούτο κι εσύ λες:«Τάχα τι ξέρει ο Θεός;μπορεί μέσ’ απ’ τα σκοτεινά σύννεφανα μας κρίνει;»
14. Λες πως τα νέφη τα πυκνά δεν τον αφήνουνε να δει,καθώς τις άκρες τ’ ουρανούτις γυροφέρνει;
15. Θέλεις τους δρόμους τους παλιούς ν’ ακολουθήσεις,που βάδισαν οι άνομοι;
16. Αυτοί οι άνθρωποι χάθηκαν πριν την ώρα τουςκαι τα θεμέλια τουςο χείμαρρος τα πήρε.
17. Λέγανε στο Θεό: «Φύγε μακριά μας!»και «τι μπορεί να κάνειγια μας ο Παντοδύναμος;»
18. Κι όμως, αυτός γέμιζε μ’ αγαθά τα σπίτια τους.Αλλά μακριά επίσης κι από μένατέτοιου είδους λογισμοί.
19. Οι δίκαιοι βλέπουνε την πτώση των κακώνκαι χαίρονται.Τους ειρωνεύονται οι αθώοι: