6. Κι αν είν’ ακόμα ικανόςως τα ουράνια να υψωθείκαι το κεφάλι του τα σύννεφα ν’ αγγίξει,
7. πρέπει να κατεβεί στο λάκο,σαν τις ακαθαρσίες τουκι οριστικά ν’ αφανιστεί.Κι όσοι τον ήξεραν θ’ αναρωτιούνταιπού να είναι.
8. Θα σβήσει καθώς τ’ όνειρο ο ασεβήςκαι πια δε θα τον βρίσκουν·σαν νυχτερινή οπτασία θα χαθεί.
9. Τα μάτια που τον έβλεπανδε θα τον ξαναδούνε,και θα τον χάσει ο τόπος όπου έμενε.
10. Θ’ αναγκαστούν να ζητιανεύουν τα παιδιά του,γιατί θα πρέπει να επιστρέψει αυτός τον πλούτο,που μ’ αδικίες απέκτησε.
11. Ήταν το σώμα του γεμάτο σφρίγος νεανικό,μα τώρα κείνη η ικμάδαμαζί του μες στο χώμα κείτεται.
12. Είν’ η κακία στο στόμα του γλυκιά, του ασεβή,κάτω απ’ τη γλώσσα την κρατά
13. και την αφήνει εκεί αργά να λιώνει,ώστε η απόλαυση πολύ να διαρκεί.