1. Τότε μίλησε ο Σωφάρ, ο Νααμαθίτης.
2. Θύελλα μέσα στη καρδιά μου έχει ξεσπάσει.Μέσα μου βράζει, άλλο δεν μπορώ να κρατηθώ.
3. Ο έλεγχός σου που άκουσα με πρόσβαλε·αλλά το συνετό μου πνεύματην απάντηση μου υπαγορεύει τη σωστή.
4. Καλά το ξέρεις πως από παλιά,απ’ όταν έβαλε ο Θεός πάνω στη γη τον άνθρωπο,
5. ο θρίαμβος των κακών πολύ δεν διαρκεί·κι είναι του ασεβή η χαράγια μια στιγμή μονάχα.
6. Κι αν είν’ ακόμα ικανόςως τα ουράνια να υψωθείκαι το κεφάλι του τα σύννεφα ν’ αγγίξει,
7. πρέπει να κατεβεί στο λάκο,σαν τις ακαθαρσίες τουκι οριστικά ν’ αφανιστεί.Κι όσοι τον ήξεραν θ’ αναρωτιούνταιπού να είναι.
8. Θα σβήσει καθώς τ’ όνειρο ο ασεβήςκαι πια δε θα τον βρίσκουν·σαν νυχτερινή οπτασία θα χαθεί.
9. Τα μάτια που τον έβλεπανδε θα τον ξαναδούνε,και θα τον χάσει ο τόπος όπου έμενε.
10. Θ’ αναγκαστούν να ζητιανεύουν τα παιδιά του,γιατί θα πρέπει να επιστρέψει αυτός τον πλούτο,που μ’ αδικίες απέκτησε.
11. Ήταν το σώμα του γεμάτο σφρίγος νεανικό,μα τώρα κείνη η ικμάδαμαζί του μες στο χώμα κείτεται.
12. Είν’ η κακία στο στόμα του γλυκιά, του ασεβή,κάτω απ’ τη γλώσσα την κρατά
13. και την αφήνει εκεί αργά να λιώνει,ώστε η απόλαυση πολύ να διαρκεί.
14. Μα γίνεται πικρή μες στο στομάχι του,μέσα του αλλάζει σε φαρμάκι οχιάς.