5. Μα εσείς θέλετε να μ’ εξουθενώσετεανώτεροι για να αισθανθείτε,κι απ’ τα παθήματά μουπως φταίω ν’ αποδείξετε.
6. Δε βλέπετε λοιπόν πως ο Θεός με αδίκησεκαι μ’ έχει μες στο δίχτυ του μπλεγμένον;
7. «Βοήθεια», φωνάζω, μα κανείςδε μου αποκρίνεται·ζητάω το δίκιο μου,κανείς δικαιοσύνη ν’ αποδώσει.
8. Φράζει ο Θεός το δρόμο μουκαι να περάσω δεν μπορώ·τα μονοπάτια μου τα κρύβει στο σκοτάδι.
9. Μου παίρνει όλον τον πλούτο μου,διασύρει την υπόληψή μου.
10. Σα να ’μουν τοίχος με γκρεμίζει απ’ όλες τις μεριέςκαι καταρρέω·σαν δέντρο ξεριζώνει την ελπίδα μου.
11. Ξεσπάει του θυμού του η φλόγα πάνω μου,με λογαριάζει εχθρό του.
12. Όλα του τα στρατεύματα έρχονται μαζεμένακαι κατευθύνονται εναντίον μου,τριγύρω στη σκηνή μου στρατοπεδεύουν.
13. Τ’ αδέρφια μου από μένα τ’ απομάκρυνεως να ’μουν άγνωστος μου φέρνονται οι γνωστοί μου.
14. Οι φίλοι μου κι οι συγγενείς μουμ’ εγκατέλειψαν·εκείνοι που τους φιλοξένησα με λησμονήσαν.
15. Οι υπηρέτριές μου ξένο με λογαριάζουνεκαι σαν αλλόφυλο με βλέπουν.
16. Καλώ τον υπηρέτη μουκι αυτός δεν αποκρίνεται,κάθε φορά που τον χρειάζομαιθα πρέπει να τον ικετεύω.
17. Δεν υποφέρει την ανάσα μουη γυναίκα μουούτε τ’ αδέρφια μου την αποφορά μου.
18. Και τα μικρά παιδιά ακόμαδεν με σέβονται·όταν με δυσκολία σηκώνομαι,με περιπαίζουν.
19. Οι πιο στενοί μου φίλοι με σιχαίνονται,κι είναι εναντίον μου εκείνοιπου τους αγαπούσα.
20. Πετσί και κόκαλο έμεινα·το πρόσωπό μου μοιάζει με κρανίο.
21. Αχ, λυπηθείτε, λυπηθείτε με, εσείς φίλοι μου!Το χέρι του Θεού μ’ έχει χτυπήσει.
22. Γιατί μου φέρεστε κι εσείς σκληρά όπως ο Θεός;Τάχα δε μ’ έχετε αρκετά ως τώρα τυραννήσει;