4. Εσύ, Ιώβ, τον εαυτό σου μόνοβλάφτεις με τη μανία σου.Θέλεις ν’ αποδειχτεί το δίκιο σουακόμα κι όλη αν χρειαστεί να ερημωθεί η γη,να μετατοπιστούν οι βράχοι.
5. Είναι αλήθεια πως το φως σβήνει του ασεβήκι η φλόγα πια δε λάμπει στο παραγώνι του.
6. Η φλόγα της ζωής του λιγοστεύει στο λυχνάρικάτω απ’ τη στέγη του,όμοια τελειώνει κι η ευτυχία του.
7. Η άλλοτε σίγουρη περπατησιά του ταλαντεύεται,πάνω στα ίδια του τα σχέδια ο ασεβής σκοντάφτει.
8. Τα πόδια του τον φέρνουν μες σε δίχτυα,κι ίσια πηγαίνει μες στα βρόχια να πιαστεί.
9. Το δόκανο απ’ τη φτέρνα τον αρπάζεικαι τον κρατάει σφιχτά η θηλιά τον ασεβή.
10. Στη γη κρυμμένο είν’ το σκοινίπου θα τον πιάσεικαι στο στρατί του μια παγίδα τον καρτερεί.
11. Ολόγυρά του φόβοι τον τρομάζουνκαι καταπόδι τον κυνηγούν.
12. Αυτός, που ήταν δυνατός,τώρα είναι πεινασμένος·πλάι του στέκει η αθλιότητα.
13. Η αρρώστια φτάνει, του θανάτου η θυγατέρα,απάνω σ’ όλο θ’ απλωθεί το σώμα του ασεβήκαι θα του καταφάει το δέρμα και τα μέλη.
14. Απ’ του σπιτιού του θα διωχτεί τη σιγουριάγια να τον φέρουνε σ’ αυτόνπου κυβερνά τον κόσμο του θανάτου.
15. Άλλοι τώρα θα κατοικούν στο σπίτι του ασεβή,που δεν του ανήκει πια·θειάφι θα σκορπιστείπάνω στην κατοικία του.