1. Τότε μίλησε ο Ελιφάζ, ο Ταιμανίτης.
2. Γιατί ο σοφός με λόγια κούφια αποκρίνεται;γιατί να λέει κουβέντες του αέρα;
3. Γιατί ν’ απολογείται με λόγια αταίριαστακαι μ’ ομιλίες ανώφελες;
4. Εσύ όπως πας υπονομεύεις την ευσέβειακαι κάθε στοχασμό ευλαβικό τον καταστρέφεις.
5. Τα λόγια σου τα υπαγορεύει η ανομία σουκι ας βρίσκεις τόσες πονηριέςτην αμαρτία σου ν’ αρνιέσαι.
6. Τα ίδια σου τα λόγια σε καταδικάζουν, όχι εγώ·κι όλα όσα μαρτυρούν τα χείλη σουεις βάρος σου είναι.
7. Μην είσαι τάχα εσύ ο πρώτος που γεννήθηκε;ή μήπως πλάστηκες εσύπρωτύτερα απ’ τα όρη;
8. Μην τάχα πήρες μέρος στου Θεού τη διάσκεψη;μην έλαβες σοφία να νιώθεις τα σχέδιά του;
9. Τι ’ναι που ξέρεις κι εμείς δεν το ξέρουμε;σαν τι κατάλαβες εσύπου εμάς μας είναι ξένο;
10. Γέροντες είναι ανάμεσά μαςασπρομάλληδες,πριν από τον πατέρα σου γεννημένοι.
11. Τόσο πολύ περιφρονείςτις παρηγορίες που ο Θεόςσου στέλνει με τις φρόνιμες κουβέντες μας;