22. Έπειτα, πάρε εσύ το λόγοκι εγώ θα σου αποκρίνομαι·ή εγώ να μιλήσω κι απάντησέ μου εσύ.
23. Πόσες είν’ οι ανομίες κι οι αμαρτίες μου;Τις παραβάσεις δείξε μουκαι τα κρίματά μου.
24. Γιατί το πρόσωπό σου κρύβειςκι εχθρό σου με θαρρείς;
25. Θες να τρομάξεις ένα φύλλο ανεμόδαρτο;θες να τα βάλεις μ’ ένα άχυρο ξερό;
26. Μου καταμαρτυρείς πικρές κατηγορίεςκαι μου καταλογίζεις τις αμαρτίες της νιότης μου.
27. Με περιορίζεις,με παρακολουθείς όπου κι αν πάω,σημειώνεις ακόμα και τα ίχνη μου.
28. Καθώς το σάπιο ξύλο καταστρέφομαι,σαν ρούχο σκοροφαγωμένο.