11. Όλοι όμως οι κάτοικοι των χωρών αυτών αγνόησαν το Ναβουχοδονόσορ και δε συμμάχησαν μαζί του στον πόλεμο που τους καλούσε. Δεν τον φοβούνταν, γιατί τον θεωρούσαν σαν έναν κοινό άνθρωπο. Έτσι έστειλαν πίσω τους αγγελιοφόρους του άπρακτους και ντροπιασμένους.
12. Τότε ο Ναβουχοδονόσορ οργίστηκε φοβερά εναντίον όλων αυτών των λαών κι ορκίστηκε στο θρόνο του και στη βασιλεία του να τους εκδικηθεί. Ορκίστηκε δηλαδή να εξοντώσει ολοκληρωτικά τους κατοίκους της Κιλικίας, της Δαμασκού, της Συρίας, της Μωάβ, της Αμμών, της Ιουδαίας και της Αιγύπτου, μέχρι τους παραπόταμους του Νείλου.
13. Το δέκατο έβδομο έτος της βασιλείας του ο Ναβουχοδονόσορ οδήγησε το στρατό του σε πόλεμο εναντίον του βασιλιά Αρφαξάδ. Τον νίκησε και κατέστρεψε όλο του το στρατό, το ιππικό του και τις άμαξές του.
14. Στη συνέχεια κατέλαβε όλες τις πόλεις της Μηδίας κι έφτασε μέχρι τα Εκβάτανα. Κυρίεψε τους πύργους της πόλης, λεηλάτησε τις αγορές της και μετέβαλε την όμορφη εκείνη πόλη σε ερείπια.
15. Συνέλαβε τον Αρφαξάδ στα όρη Ραγαύ, τον διαπέρασε με τη λόγχη του και τον φόνευσε.
16. Μετά απ’ αυτά ο Ναβουχοδονόσορ κι όλος ο πολυάριθμος στρατός των πολεμιστών του γύρισαν πίσω στη Νινευή. Εκεί αναπαύτηκαν τρώγοντας και πίνοντας και γιόρτασαν τη νίκη τους επί τέσσερις μήνες.