29. Τότε όλοι οι κωπηλάτες και οι ναύτες,όλοι οι θαλασσινοίαπό τα πλοία κατεβαίνουνκαι στέκουν στη στεριά.
30. Σε θρήνο υψώνουνε για σένα τη φωνή τουςκαι κλαίνε για τη μοίρα σου πικρά·ρίχνουνε χώμα πάνω στο κεφάλι τους,κυλιούνται μες στη στάχτη.
31. Για χάρη σου ξυρίζουν το κεφάλι τουςκαι πένθιμα φορούν·για σένα κλαίν’ με πίκρα στην καρδιά τους.
32. Μες στην οδύνη τους μοιρολογούν για σένα,θρηνολογούν και λένε:“ποια άλλη πολιτεία εξαφανίστηκεστης θάλασσας τη μέση σαν την Τύρο;
33. Σαν έρχονταν απ’ τα πελάγη οι πραμάτειες σου,πολλούς λαούς προμήθευεςμε του πλούτου και των εμπορευμάτων σου την αφθονία.Πλούσιους έκανες της γης τους βασιλιάδες.
34. Τώρα είσαι ναυάγιο των θαλασσών,θαμμένη μες στα βάθη των υδάτων.Το εμπόρευμά σου κι όλο σου το πλήρωμαβυθίστηκαν μέσα στη θάλασσα μαζί σου.
35. Όλοι οι κάτοικοι των μακρινών χωρώνμαζί σου τρόμαξαν·οι βασιλιάδες τους ταράχτηκαν,ο φόβος τους διαβάζεται στα πρόσωπά τους.