17. Ας έρθουν γρήγορα και θρήνο ας αρχίσουνε για μας, να τρέξουν δάκρυα απ’ τα μάτια μας, νερό από τα βλέφαρά μας.
18. Το θρήνο ακούστε απ’ της Σιών τα μέρη:«Χαθήκαμε και καταντροπιαστήκαμε!Έπρεπε να εγκαταλείψουμε τη χώρα,γιατί τα σπίτια μας είχανε γκρεμιστεί».
19. Ακούστε, εσείς γυναίκες, το λόγο του Κυρίου! Προσέξτε τα λόγια του, μάθετε τις κόρες σας να θρηνολογούν, διδάξτε η μια στην άλλη αυτό το μοιρολόγι:
20. «Ο θάνατος ανέβηκε απ’ τα παράθυρά μας,μπήκε στ’ ανάκτορά μας·για να θερίσει τα παιδιά μέσα στους δρόμους,και στις πλατείες τα παλικάρια μας».
21. Ο Κύριος μου μίλησε και με διέταξε να πω: «Τα πτώματα των ανθρώπων θα πέσουν πάνω στα χωράφια σαν κοπριά και πίσω από τους θεριστές σαν τα χερόβολα· κι ούτ’ ένας δε θα βρεθεί να τα περισυλλέξει».
22. Ο Κύριος λέει: «Ας μην καυχάται ο σοφός για τη σοφία του ούτε ο δυνατός για τη δύναμή του ούτε ο πλούσιος για τον πλούτο του.
23. Αλλά όποιος θέλει να καυχάται, να καυχάται επειδή είναι ικανός να με γνωρίζει και να ξέρει ότι εγώ, ο Κύριος, ενεργώ με αγάπη, δικαιοσύνη και αξιοπιστία πάνω στη γη. Αυτά με ευχαριστούν».