11. Ε! λοιπόν, ναι, με χείλη που ψελλίζουν και με μια γλώσσα ξένη θα μιλήσει στο λαό αυτόν ο Κύριος.
12. Ο ίδιος σας είχε πει: «Αυτή είναι η ανάπαυση που σας δίνω· εδώ ν’ αναπαυτείτε όσοι είστε κουρασμένοι· εδώ είναι η άνεση». Εσείς όμως δε θέλατε ν’ ακούσετε.
13. Έτσι ο λόγος του Θεού θα ’ναι για σας συνεχείς ασυναρτησίες, ώστε καθώς θα προχωρείτε, να σκοντάφτετε κι ανάποδα να πέφτετε, να τσακιστείτε, να παγιδευτείτε και να πιαστείτε αιχμάλωτοι.
14. Όλοι εσείς οι χλευαστές, που κυβερνάτε το λαό αυτόν της Ιερουσαλήμ, ακούστε τι λέει ο Κύριος:
15. Εσείς νομίζετε πως έχετε κάνει συνθήκη με το θάνατο και συμφωνία με τον άδη και πως η μάστιγα η καταστροφική όταν περάσει δε θα σας αγγίξει. Κάνατε την ψευτιά καταφύγιο και την απάτη κρυψώνα σας.
16. Αλλά ο Κύριος, ο Θεός, λέει: «Εγώ, θα βάλω στη Σιών ένα λιθάρι, λιθάρι στέρεο, πολύτιμο, ακρογωνιαίο, λιθάρι θεμέλιο γερό· όποιος πιστεύει σ’ εμένα δεν θ’ απογοητευτεί.
17. Το δίκαιο θα κάνω μέτρο και τη δικαιοσύνη στάθμη.»Αλλά το δικό σας το απατηλό καταφύγιο απ’ το χαλάζι θα καταστραφεί και τα νερά θα πλημμυρίσουν το κρησφύγετό σας.
18. Η συνθήκη σας με το θάνατο θ’ ακυρωθεί· η συμφωνία σας με τον άδη δε θ’ αντέξει. Όταν περάσει η μάστιγα η καταστροφική, θα σας σαρώσει.
19. Κάθε φορά που θα περνάει, θα πέφτει απάνω σας. Θα περνάει κάθε πρωί, μέρα και νύχτα· ακόμα και το άκουσμά της θα ’ναι τρομακτικό.
20. Όπως το λέει κι η παροιμία: κοντό θα σου ’ρχεται το κρεβάτι για να ξαπλώσεις, στενό το πάπλωμα να σκεπαστείς».
21. Γιατί ο Κύριος θα εμφανιστεί όπως στο όρος Περασίμ, θα θυμώσει όπως στην κοιλάδα της Γαβαών· και θα πραγματοποιήσει το έργο του, έργο παράδοξο· θα εκτελέσει την πράξη του, πράξη μυστηριώδη.
22. Τώρα, λοιπόν, μη χλευάζετε, για να μη γίνουν σκληρότερα τα δεσμά σας· γιατί εγώ έχω ακούσει από τον Κύριο, το Θεό του σύμπαντος την απόφασή του να καταστρέψει όλη τη γη.
23. Ανοίξτε τ’ αυτιά σας κι ακούστε με, προσέξτε τι έχω να σας πω:
24. Τάχα κάθε μέρα οργώνει ο γεωργός για να σπείρει; κάθε μέρα αυλακώνει και σβαρνίζει το χωράφι του;
25. Όχι. Μόλις εξομαλύνει την επιφάνεια του χωραφιού, σπέρνει άνηθο και κύμινο, βάζει σιτάρι και κριθάρι και βρίζα, το καθένα στη θέση του.
26. Κι είν’ ο Θεός που τον μαθαίνει τι πρέπει να κάνει· αυτός τονε διδάσκει.