Παλαιά Διαθήκη

Καινή Διαθήκη

Γ΄ Μακκαβαιων 4:4-13 Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) (TGVD)

4. Οι στρατηγοί ξεσήκωσαν ομαδικό διωγμό με αφάνταστη σκληρότητα σε κάθε πόλη. Τόση ήταν η κακομεταχείριση, που από τις ασυνήθιστες τιμωρίες μερικοί από τους εχθρούς που είχαν στοιχειώδη αισθήματα κι επειδή ήταν αβέβαιο το τέλος και της δικής τους ζωής, έκλαιγαν βλέποντας το φοβερό κατατρεγμό.

5. Πλήθος μεταφέρονταν οι γέροντες με τα πυκνά κάτασπρα μαλλιά· τους ανάγκαζαν να βαδίζουν γρήγορα καμπουριασμένοι με βαριά από τα γηρατειά πόδια κι έτσι έπεφταν κάτω από τα δυνατά χτυπήματα που αδιάντροπα τους έδιναν.

6. Οι νιόνυμφες, που μόλις είχαν εγκατασταθεί στο νυφικό τους δωμάτιο για τη συζυγική ζωή, θρηνούσαν αντί να χαίρονται κι ανακάτευαν με χώμα τα αρωματισμένα τους μαλλιά. Τις οδηγούσαν κι αυτές ομαδικά μακριά, χωρίς μαντήλι στο κεφάλι κι αντί να τραγουδούν νυφικά τραγούδια, έλεγαν μοιρολόγια γιατί ήταν πληγωμένες από τα βασανιστήρια των ειδωλολατρών.

7. Σύρονταν δημόσια με τη βία και δεμένες, ώσπου να μπουν στα πλοία.

8. Οι άντρες τους, που ήταν στο άνθος της ηλικίας τους, είχαν στο λαιμό τους θηλιές αντί για γαμπριάτικα στεφάνια και περνούσαν τις υπόλοιπες μέρες του γάμου τους με θρήνους αντί για χαρές και νεανική ανεμελιά, γιατί τώρα αντίκρυζαν το θάνατο.

9. Μεταφέρονταν σιδεροδέσμιοι στα πλοία σαν τα ζώα άλλοι δεμένοι από το λαιμό στα κάτεργα των πλοίων, άλλοι ασφαλισμένοι σφιχτά με δυνατά δεσμά από τα πόδια.

10. Ακόμα τους είχαν βάλει πάνω από τα κεφάλια τους σανίδες, τη μία κοντά στην άλλη, για να έχουν σκοτάδι από παντού· σ’ όλο το ταξίδι τούς μεταχειρίζονταν σαν κακούργους.

11. Όταν έφτασαν σ’ έναν τόπο που ονομαζόταν Σχεδία και τελείωσε το ταξίδι όπως είχε καθορίσει ο βασιλιάς, δόθηκε διαταγή να τους κλείσουν στον ιππόδρομο που ήταν μπροστά από την πόλη και περιβαλλόταν από μια ψηλή μάντρα. Ο χώρος ήταν κατάλληλος για παραδειγματική τιμωρία. Όλοι όσοι έρχονταν προς την πόλη και όσοι έβγαιναν προς την ύπαιθρο έβλεπαν το θέαμα. Στους έγκλειστους δεν επιτρεπόταν να επικοινωνούν με τους στρατιώτες ούτε γενικά να βγαίνουν από τη μάντρα.

12. Παρ’ όλα αυτά, ο βασιλιάς πληροφορήθηκε ότι οι Ιουδαίοι της πόλης έβγαιναν κρυφά από την πόλη πολύ συχνά για να θρηνήσουν την άδοξη συμφορά των συμπατριωτών τους.

13. Τότε οργίστηκε και διέταξε να κάνουν και σ’ αυτούς ακριβώς τα ίδια, όπως και στους έγκλειστους, επιβάλλοντάς τους ακριβώς την ίδια τιμωρία.

Διαβάστε πλήρες κεφάλαιο Γ΄ Μακκαβαιων 4