Στο μεταξύ ο βασιλιάς, πάντα ευδιάθετος και πανευτυχής, διοργάνωνε σ’ όλους τους ειδωλολατρικούς ναούς φαγοπότια. Με τη σκέψη παρασυρμένη μακριά από την αλήθεια και με στόμα βέβηλο επαινούσε τα είδωλα που ήταν κουφά και δεν μπορούσαν να τους μιλήσουν ή να τους βοηθήσουν, και ξεστόμιζε για τον ύψιστο Θεό βλάσφημα λόγια.