1. Βγάλε, Ιερουσαλήμ, από πάνω σου τα πένθιμα! Πέταξε τα κουρέλια που σκεπάζουν την ταλαιπωρία σου και ντύσου τη λαμπρή, την αιώνια δόξα του Θεού.
2. Φόρεσε το πανωφόρι της δικαιοσύνης του Θεού, βάλε στο κεφάλι σου την ένδοξη μίτρα του Αιωνίου,
3. γιατί ο Θεός θα δείξει σ’ όλους τους ανθρώπους πάνω στη γη τη λαμπρότητά σου.
4. Θα ονομαστείς με το όνομα που θα σου δώσει ο Θεός για πάντα: «Ειρήνη που στηρίζεται στη σωτηρία, και δόξα που πηγάζει από το σεβασμό προς το Θεό».
5. Σήκω, Ιερουσαλήμ, και στάσου σ’ ένα ψηλό μέρος και κοίταξε προς τα ’κει που ανατέλλει ο ήλιος, να δεις τα παιδιά σου· συγκεντρώνονται από ανατολή και δύση με την εντολή του Αγίου και χαίρονται γιατί τους θυμήθηκε ο Θεός.