4. Κύριε παντοδύναμε, Θεέ του Ισραήλ, άκουσε λοιπόν την προσευχή των μελλοθανάτων Ισραηλιτών· είμαστε τα παιδιά αυτών που έχουν αμαρτήσει ενώπιόν σου, που δεν υπάκουσαν τις εντολές του Κυρίου του Θεού τους και γι’ αυτό ξέσπασαν εναντίον μας συμφορές.
5. Μη λογαριάσεις τις αδικίες των προγόνων μας αλλά τη στιγμή αυτή θυμήσου τη δύναμή σου και διαφύλαξε τη φήμη του ονόματός σου.
6. Δείξε ότι εσύ είσαι ο Κύριος ο Θεός μας, και γι’ αυτό θα σε δοξάζουμε, Κύριε.
7. Έβαλες στην καρδιά μας σεβασμό για να επικαλούμαστε το όνομά σου. Ακόμα και στην αιχμαλωσία μας σε δοξάζουμε, αφού έχουμε απαρνηθεί όλες τις αδικίες των προγόνων μας, οι οποίοι αμάρτησαν ενώπιόν σου.
8. Παρ’ όλα αυτά εμείς βρισκόμαστε σήμερα στην αιχμαλωσία, όπου μας διασκόρπισες. Όλοι μάς χλευάζουν και μας καταριούνται· πληρώνουμε για τις αδικίες των προγόνων μας, οι οποίοι απομακρύνθηκαν από τον Κύριο το Θεό μας.
9. Ακούστε, Ισραηλίτες, τις εντολές που οδηγούν στη ζωή, και προσέξτε τις για να γίνετε συνετοί.
10. Πώς συνέβη αυτό, Ισραηλίτες; Γιατί βρίσκεστε στη χώρα των εχθρών και γεράσατε στην ξενιτιά;
11. Γιατί μολυνθήκατε και πέσατε στην καταφρόνια, σαν να ήσασταν νεκροί στον άδη;
12. Είναι γιατί εγκαταλείψατε την πηγή της σοφίας.
13. Αν ακολουθούσατε το δρόμο του Θεού, θα ζούσατε ειρηνικά για πάντα.
14. Μάθετε πού βρίσκεται η σύνεση, πού βρίσκεται η δύναμη, πού βρίσκεται η φρόνηση, για να γνωρίσετε ταυτόχρονα πού βρίσκεται η μακροζωία και η αληθινή ζωή, να γνωρίσετε πού βρίσκεται το φως και η ειρήνη.
15. Ποιος βρήκε πού κατοικεί η σοφία και ποιος μπήκε στους θησαυρούς της;
16. Πού είναι οι άρχοντες των εθνών κι αυτοί που εξουσιάζουν τα θηρία της γης;
17. Πού είναι αυτοί που πιάνουν τα όρνια και παίζουν μ’ αυτά, κι αυτοί που συγκεντρώνουν το ασήμι και το χρυσάφι, στα οποία όλοι στηρίζονται και δε σταματούν να τα αποκτούν;
18. Πού είναι αυτοί που επεξεργάζονται το ασήμι και κοπιάζουν γι’ αυτό αλλά που δεν υπάρχει ίχνος από τα έργα τους;