7. Έτσι ο άνομος Μενέλαος κατέληξε να πεθάνει δίχως να ταφεί,
8. όπως άλλωστε του άξιζε. Είχε πολλές φορές προσβάλει τις ιερές στάχτες του θυσιαστηρίου, και τώρα έβρισκε το θάνατο μέσα σε στάχτες.
9. Ο βασιλιάς Αντίοχος ερχόταν τώρα με βάρβαρες διαθέσεις, για να προξενήσει στους Ιουδαίους χειρότερες συμφορές απ’ όσες τους είχε προξενήσει ο πατέρας του.
10. Όταν το έμαθε αυτό ο Ιούδας, παράγγειλε στο λαό να ικετεύουν μέρα και νύχτα τον Κύριο να τους βοηθήσει τώρα που κινδύνευαν να χάσουν το νόμο τους, την πατρίδα τους και τον άγιο ναό τους.
11. Ακόμη να τον παρακαλέσουν ώστε ο λαός που τώρα μόλις είχε αρχίσει να ανασαίνει, να μην ξαναγυρίσει πίσω και υποδουλωθεί στα ασεβή έθνη.
12. Παρακαλούσαν, λοιπόν, όλοι μαζί το σπλαχνικό Κύριο με κλάματα, νηστείες και γονυκλισίες επί τρεις συνεχείς ημέρες. Μετά ο Ιούδας τους εμψύχωσε και τους κάλεσε να τον ακολουθήσουν.