3. «Έβγαλα το χιτώνα μου·τώρα ξανά πρέπεινα τον φορέσω.Τα πόδια μου τα έπλυνα·τώρα ξανά πρέπεινα λερωθούν».
4. Άπλωσε ο αγαπημένος μου το χέρι τουμέσ’ απ’ της θύρας μου τη χαραμάδακι αναταράχτηκαν τα σπλάχνα μου γι’ αυτόν.
5. Σηκώθηκα ν’ ανοίξω στον καλό μουκαι σμύρνα στάλαζε απ’ τα χέρια μου,κι από τα δάχτυλά μου σμύρνα ρέουσαστης κλειδωνιάς απάνω τη λαβή.
6. Άνοιξα στον αγαπημένο μου,μα ο καλός μου είχε φύγει.Λαχτάρησα ν’ ακούσω τη λαλιά του.Τον αναζήτησα και δεν τον βρήκα.Του φώναξα κι αυτός δε μ’ αποκρίθηκε.
7. Με συναπάντησαν οι φύλακεςπου τριγυρνάνε μες στην πόλη·με χτύπησαν, με πλήγωσαν,μου βγάλανε το πέπλο μουεκείνοι που στα τείχη είναι φρουροί.
8. Σας εξορκίζω, κόρες της Ιερουσαλήμ,σ’ όσα ζαρκάδια κι ελαφίνες έχει ο κάμπος,αν τον καλό μου βρείτε, να του πείτεότι πεθαίνω απ’ της αγάπης την πληγή.
9. Τι έχει τάχα ο καλός σου πιότεροαπό έναν άλλο αγαπημένο,εσύ, μες στις γυναίκες η ομορφότερη;Τι έχει τάχα ο καλός σου πιότεροαπό έναν άλλο αγαπημένο,ώστε να μας ξορκίζεις με τον τρόπο αυτό;
10. Ο αγαπημένος μου είναι άσπρος κι είναι ρόδινοςκαι ξεχωρίζει μέσα σε μυριάδες.
11. Η κεφαλή του είναι καθάριο μάλαμακαι τα μαλλιά του χουρμαδιάς κλαδιά, μαύρα σαν το κοράκι.
12. Τα μάτια του, καθώς τα περιστέριαστις όχθες των ρυακιών·λούζονται μες στο γάλα,κάθονται δίπλα στο νερό.
13. Τα μάγουλά του είναι πρασιές μυριστικά,βραγιές λουλούδια ευωδιασμένα,τα χείλη του είναι κρίναπου στάζουν σμύρνα ρέουσα.