12. Πήρε λοιπόν την κόρη του απ’ τον Αλέξανδρο και την έδωσε στο Δημήτριο· διέκοψε κάθε σχέση με τον Αλέξανδρο κι έτσι δημοσιοποιήθηκε η έχθρα τους.
13. Έπειτα ο Πτολεμαίος μπήκε στην Αντιόχεια και φόρεσε το στέμμα της Ασίας. Έτσι φόρεσε δύο στέμματα: το στέμμα της Ασίας και το στέμμα της Αιγύπτου.
14. Εκείνο τον καιρό ο βασιλιάς Αλέξανδρος βρισκόταν στην Κιλικία, γιατί οι κάτοικοι εκείνων των περιοχών είχαν επαναστατήσει.
15. Όταν όμως έμαθε αυτά που είχε κάνει ο Πτολεμαίος, ήρθε εναντίον του για να τον πολεμήσει. Ο Πτολεμαίος βγήκε να τον αντιμετωπίσει με ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις και τον κατατρόπωσε.
16. Κι όταν ο βασιλιάς Πτολεμαίος έφτασε στον κολοφώνα της δόξας του, ο Αλέξανδρος κατέφυγε στην Αραβία για να βρει προστασία.
17. Εκεί όμως ένας Άραβας, ο Ζαβδιήλ, του ’κοψε το κεφάλι και το έστειλε στον Πτολεμαίο.
18. Μετά από τρεις μέρες πέθανε κι ο Πτολεμαίος· τότε οι κάτοικοι των οχυρωμένων πόλεων κατέσφαξαν τους στρατιώτες που είχαν τοποθετηθεί ως φρουρά σ’ αυτές.
19. Έτσι έγινε βασιλιάς ο Δημήτριος το έτος 167.
20. Εκείνο τον καιρό ο Ιωνάθαν συγκέντρωσε τους κατοίκους της Ιουδαίας με σκοπό να ανακαταλάβουν την ακρόπολη της Ιερουσαλήμ και έστησε πολλές πολιορκητικές μηχανές εναντίον της.
21. Μερικοί ασεβείς Ιουδαίοι, όμως, που μισούσαν το έθνος τους, πήγαν στο βασιλιά Δημήτριο και τον πληροφόρησαν ότι ο Ιωνάθαν είχε πολιορκήσει την ακρόπολη.
22. Αυτός όταν το άκουσε οργίστηκε. Ξεκίνησε αμέσως και μετέφερε το αρχηγείο του στην Πτολεμαΐδα, και έγραψε στον Ιωνάθαν να λύσει την πολιορκία της ακρόπολης και να πάει να τον συναντήσει στην Πτολεμαΐδα το συντομότερο δυνατόν, για να έχουν διαβουλεύσεις.
23. Όταν ο Ιωνάθαν τα πληροφορήθηκε αυτά, διέταξε να εξακολουθήσουν την πολιορκία. Διάλεξε όμως μερικούς από τους πρεσβυτέρους του Ισραήλ και μερικούς ιερείς για συνοδεία και ανέλαβε ο ίδιος τον κίνδυνο του ταξιδιού.
24. Πήρε μαζί του ασήμι, χρυσάφι, ενδυμασίες και πολλά και διάφορα άλλα δώρα κι επισκέφθηκε το βασιλιά στην Πτολεμαΐδα κερδίζοντας την εύνοιά του.
25. Έτσι, μολονότι τον είχαν κατηγορήσει μερικοί ασεβείς συμπατριώτες του,
26. ο βασιλιάς τον μεταχειρίστηκε όπως και οι προκάτοχοί του βασιλιάδες και τον τίμησε μπροστά σ’ όλους τους φίλους του.