7. Έγινε τότε πόλεμος στον ουρανό· από τη μια ο Μιχαήλ με τους αγγέλους του κι από την άλλη ο δράκοντας. Ο δράκοντας με τους αγγέλους του πολέμησε
8. αλλά δεν επικράτησε, κι έτσι δεν του επιτράπηκε να μείνει άλλο στον ουρανό.
9. Έτσι, ρίχτηκε ο δράκος ο μεγάλος, ο όφις ο αρχαίος, που λέγεται διάβολος και σατανάς και παραπλανάει ολόκληρη την οικουμένη, ρίχτηκε κάτω στη γη, και μαζί του έριξαν και τους αγγέλους του.
10. Άκουσα τότε μια δυνατή φωνή στον ουρανό να λέει:«Έφτασε τώρα η σωτηρία και η δύναμηκι η βασιλεία του Θεού μαςκι η εξουσία του Μεσσία του.Διώχτηκε από τον ουρανό ο κατήγορος των αδερφών μας,που τους κατηγορούσε μέρα νύχτα μπροστά στο Θεό μας.
11. Αυτόν όμως τον νίκησαν οι αδερφοί μας με το αίμα του Αρνίου και με τη μαρτυρία,που έδωσαν για τον Ιησού,αδιαφορώντας για τη ζωή τους, φτάνοντας ως και στο θάνατο.
12. Γι’ αυτό χαρείτε, ουρανοί κι όσοι τους κατοικείτε!Αλίμονό σας, γη και θάλασσα,γιατί σ’ εσάς ο διάβολος κατέβηέχοντας θυμό μεγάλο,ξέροντας πως λίγος καιρός του απομένει».
13. Όταν είδε ο δράκοντας πως ρίχτηκε στη γη, άρχισε να καταδιώκει τη γυναίκα που γέννησε το αγόρι.
14. Στη γυναίκα όμως δόθηκαν οι δυο φτερούγες του μεγάλου αετού, για να πετάξει στην έρημο, στον τόπο της, και να ζήσει μακριά από την απειλή του όφεως τριάμισι χρόνια.
15. Έβγαλε τότε ο όφις από το στόμα του νερό ποτάμι πίσω από τη γυναίκα για να την παρασύρει το νερό.
16. Η γη όμως βοήθησε τη γυναίκα, άνοιξε η γη το στόμα της και κατάπιε το ποτάμι που έβγαλε ο δράκοντας απ’ το στόμα του.
17. Θύμωσε τότε ο δράκοντας με τη γυναίκα, κι έφυγε για να πολεμήσει με τους υπόλοιπους απογόνους της, μ’ εκείνους που τηρούν τις εντολές του Θεού και μαρτυρούν την πίστη τους στον Ιησού.