7. Die priester sal dan voor die Here versoening bewerk en so sal hy vergewe word.”
8. Toe het die Here vir Moses gesê:
9. “Gee vir Aäron en sy seuns die volgende instruksies oor die brandoffer. Die brandoffer moet op die altaar bly tot die volgende môre. Die altaarvuur moet die hele nag deur bly brand.
10. Die volgende môre moet die priester sy spesiale linneklere aantrek. Die diensdoende priester moet dan die as van die brandoffer wegneem en dit langs die altaar neersit.
11. Dan moet die priester weer sy gewone klere aantrek en die as na die buitekant van die kamp toe dra na ’n plek wat daarvoor afgesonder is.
12. Intussen moet die altaarvuur bly brand; dit mag nie uitbrand nie. Die priester moet elke oggend hout op die vuur gooi en die daaglikse brandoffer daarop sit. Hy moet dan die vet van die maaltydoffer bo-op die daaglikse brandoffer verbrand.
13. Onthou, die vuur op die altaar moet te alle tye bly brand. Dit mag nooit uitbrand nie.”
14. “Dit is die instruksies vir die graanoffer. Aäron se seuns moet hierdie offer vir die Here voor die altaar bring.
15. Die diensdoende priester sal ’n hand vol meel vat, met olyfolie meng en dit sprinkel met wierook. Hy sal ’n verteenwoordigende deel hiervan op die altaar verbrand. Dit sal baie aangenaam vir die Here wees.
16. Nadat hierdie deel van die meel verbrand is, kan Aäron en sy seuns die res van die meel gebruik. Dit moet egter sonder suurdeeg gebak word en op ’n heilige plek in die voorhof van die tent van ontmoeting geëet word.
17. “Onthou, die meel mag nie met suurdeeg gaargemaak word nie. Ek gee dit aan die priesters as hulle deel van die vuuroffers wat vir my gebring word. Dit is ’n besonder heilige offer, net soos die sonde-offer en die skuldoffer.
18. Enigeen van Aäron se manlike afstammelinge mag in elke geslag van die graanoffer eet. Dit is ’n vaste instelling. Dit is vir altyd hulle deel van die vuuroffers wat aan die Here gegee word. Wie of wat ook al aan hierdie kos raak moet geheilig wees.”