13. “Hoor jy dan nie al die ernstige aanklagte teen jou nie?” het Pilatus Hom gevra.
14. Maar tot die goewerneur se uiterste verbasing het Hy Hom op geen enkele punt verweer nie.
15. Dit was gebruiklik dat die goewerneur tydens elke Paasfees een gevangene vir die skare vrylaat. Hulle kon self kies wie dit moes wees.
16. Juis in hierdie tyd was daar ’n berugte gevangene met die naam Jesus Barabbas.
17. Terwyl die skare gevaarlik begin saamdrom, vra Pilatus hulle: “Wie wil julle hê moet ek vir julle vrylaat: Jesus Barabbas of Jesus, die sogenaamde Messias?”
18. Hy het goed besef dat die Joodse leiers Jesus uit naywer aan hom uitgelewer het.
19. Terwyl Pilatus daar op die regbank sit, laat sy vrou hom weet: “Los daardie onskuldige man uit. Ek het laas nag ’n aaklige nagmerrie oor hom gehad.”
20. Intussen het die priesterhoofde en die familiehoofde die skare oorreed om te vra dat Barabbas vrygelaat moet word en dat Jesus die doodstraf kry.
21. Toe die goewerneur dus weer vir hulle vra: “Wie van hierdie twee moet ek vir julle vrylaat?” het hulle geskree: “Barabbas!”
22. “Maar as ek Barabbas vir julle vrylaat,” het Pilatus hulle gevra, “wat moet ek dan met Jesus die ‘Messias’ doen?” Hulle roep almal: “Hy moet gekruisig word!”
23. “Hoekom?” vra Pilatus. “Watter misdaad het hy dan begaan?” Maar hulle het al hoe harder begin skree: “Hy moet gekruisig word!”
24. Pilatus het gemerk dat dit hopeloos was, en dat daar ’n oproer aan die kom was. Gevolglik het hy ’n skottel water laat kom en sy hande ten aanskoue van die skare gewas met die woorde: “Ek is onskuldig aan die dood van hierdie man. Dit is op julle rekening.”