22. Mag God so aan die vyande van Dawid doen en nog meer, as ek van almal wat aan hom behoort, teen die oggend een laat oorbly wat manlik is.”
23. Toe Avigayil Dawid sien, het sy gou van haar donkie afgeklim en voor Dawid op haar gesig neergeval en na die aarde toe gebuig.
24. Sy het voor sy voete neergeval en gesê: “Ek smeek u, my meester, laat die skuld op my wees, my meester; laat u dienares asseblief met u praat oor hierdie man, Naval,
25. want soos sy naam is, so is hy; Naval is sy naam en sy dwaasheid is by hom, maar ek, u dienares, het nie my meester se jongmanne, wat u gestuur het, gesien nie;
26. daarom, my meester, so waar as יהוה leef en u leef, aangesien יהוה u daarvan weerhou het om bloed te vergiet en om uself deur u eie hand te vergeld, laat nou u vyande en die wat boosheid soek teen my meester, soos Naval wees.
27. Laat hierdie geskenk wat u dienares vir my meester gebring het, nou vir die jongmanne gegee word wat saam met my meester is.
28. Vergewe asseblief die oortreding van u dienares, want יהוה sal sekerlik vir my meester ’n standhoudende huis maak omdat my meester die oorloë van יהוה geveg en in u hele lewe geen boosheid gevind sal word nie.
29. Sou enige iemand opstaan om u te agtervolg en u lewe te soek, dan sal my meester se lewe saamgebind wees in die bondel van die lewendes by יהוה, u God, maar die lewens van u vyande sal Hy uitslinger soos vanuit die holte van ’n slinger.
30. Wanneer יהוה vir my meester doen volgens al die goeie waarvan Hy aangaande u gepraat het en u aanstel as heerser oor Yisra’el,
31. sal hierdie nie vir u droefheid veroorsaak nie, beide deur bloed te vergiet sonder rede en deurdat my meester homself vergeld het. Wanneer יהוה goed sal doen aan my meester, onthou dan u dienares.”
32. Toe sê Dawid vir Avigayil: “Geseënd is יהוה, die God van Yisra’el, wat jou vandag gestuur het om my te ontmoet
33. en geseënd is jou onderskeiding en geseënd is jy, wat my vandag daarvan weerhou het om bloed te laat vloei en om myself te vergeld met my eie hand.
34. Nogtans, so waar as יהוה, die God van Yisra’el, leef wat my verhinder het om jou kwaad aan te doen, as jy nie gou gekom het om my te ontmoet nie, sou daar waarlik nie vir Naval een manlike oorgebly het teen die oggendlig nie!”
35. Dawid het uit haar hand ontvang wat sy vir hom gebring het en vir haar gesê: “Gaan op na jou huis in vrede! Kyk, ek het na jou geluister en jou versoek toegestaan.”
36. Toe kom Avigayil by Naval en let op, hy het ’n fees in sy huis gehou, soos die fees van ’n koning. Naval se hart was vrolik in hom, want hy was baie dronk; daarom het sy hom niks vertel tot die oggendlig nie.