11. Die manne van sy stad, die oudstes en die edeles wat in sy stad gebly het, maak toe soos Izevel hulle laat weet het, net soos dit geskryf was in die briewe wat sy vir hulle gestuur het.
12. Hulle het ’n vasdag uitgeroep en Navot aan die hoof van die mense laat sit.
13. Toe kom die twee deugniete in en gaan sit teenoor hom en die deugniete het teen hom, teen Navot, voor die mense getuig en gesê: “Navot het God en die koning gevloek.” Toe lei hulle hom buitekant die stad en stenig hom, tot die dood, met klippe.
14. Toe stuur hulle woord na Izevel en sê: “Navot is gestenig en is dood.”
15. Toe Izevel hoor dat Navot gestenig en dood is, sê Izevel vir Ag’av: “Staan op, neem die wingerd van Navot, die Yizre’eliet, in besit wat hy geweier het om vir jou te gee vir geld, want Navot leef nie, maar is dood.”
16. Toe Ag’av hoor dat Navot dood is, het Ag’av opgestaan om af te gaan na die wingerd van Navot, die Yizre’eliet, om dit in besit te neem.
17. Toe het die woord van יהוה tot Eliyahu, die Tishbiet, gekom en gesê:
18. “Staan op, gaan af om Ag’av, koning van Yisra’el, te ontmoet wat in Shomron is; let op, hy is in die wingerd van Navot, waarheen hy afgegaan het om dit in besit te neem.
19. Jy moet met hom praat en sê: ‘So sê יהוה: Het jy moord gepleeg en ook in besit geneem?’ Jy moet met hom praat en sê: ‘So sê יהוה: Op die plek waar die honde die bloed van Navot gelek het, sal die honde ook jou eie bloed oplek.’”
20. Ag’av sê vir Eliyahu: “Het jy my gekry, my vyand?” Hy antwoord: “Ek het u gekry omdat u uself verkoop het om te doen wat verkeerd is in die oë van יהוה!