10. Hulle sal nie honger of dors word nie. Die skroeiende wind en die warm son sal hulle nie brand nie. Die Here wat hulle jammer gekry het, sal hulle lei en hulle by water laat uitkom.
11. Ek sal ’n pad maak deur die berge. Ek sal ’n bergpas maak om oor die berge te kom.
12. My volk sal van al die ver plekke af terugkom. Sommige sal uit die noorde kom, ander uit die weste en nog ander uit Egipte.
13. Die lug daar bo moet juig. Die aarde hier onder moet jubel. Die berge moet sing van vreugde. Die Here het sy volk nuwe moed gegee. Hy was jammer vir hulle omdat hulle so swaarkry.
14. Die mense van Jerusalem het gesê: “Die Here het ons in die steek gelaat. Ons God het van ons vergeet.”
15. Kan ’n vrou van haar babatjie vergeet? Kan sy die kind wat sy in die wêreld gebring het, net so laat staan? Selfs al sou so iets gebeur, sal Ek jou nooit vergeet nie.
16. Ek het jou naam op my hand geskryf. Ek dink heeltyd aan jou mure wat so verwoes is.
17. Dié wat jou mure sal herbou, is vinnig op pad na jou toe. Dié wat jou verwoes het, sal van jou af padgee.