2. Daar was nie water vir die volk nie, hulle het bymekaargekom en gekla teen Moses en Aäron.
3. Die volk het vir Moses beskuldig. Hulle het gesê: “Ons wens ons het ook gesterf toe die Here ons familie laat sterf het.
4. Hoekom het julle die volk van die Here na hierdie woestyn gebring sodat ons en ons diere hier moet sterf?
5. Hoekom het julle ons laat weggaan uit Egipte? Hoekom het julle ons na hierdie slegte plek gebring? ’n Mens kan nie hier koring saai nie, ’n mens kan ook nie vye of wingerde of granaatbome plant nie, en hier is nie water om te drink nie.”
6. Moses en Aäron het weggegaan van die volk en hulle het gegaan na die ingang van die tent waar die Here aan die Israeliete verskyn. Hulle het gaan lê met hulle gesigte teen die grond en hulle het gebid. Toe het hulle die lig gesien wat om die Koning, die Here, is.
7. Die Here het vir Moses gesê:
8. “Neem Aäron se kierie en roep die volk bymekaar, jy en jou broer Aäron. Dan moet jy met die rots praat, hulle moet sien dat jy dit doen. Daar sal water uit die rots kom. Jy moet vir hulle die water uit die rots laat kom, sodat hulle en hulle diere kan drink.”
9. Moses het gedoen wat die Here gesê het. Hy het die kierie gaan haal wat voor die verbondskis was,
10. en hy en Aäron het die volk bymekaargeroep voor die rots. Moses het vir hulle gesê: “Julle moet luister, julle wat so opstandig is! Moet ons vir julle water laat kom uit hierdie rots?”