43. Toe sê Laban vir Jakob: “Hierdie dogters is my dogters en hierdie kinders is my kinders en hierdie skape en bokke is my skape en bokke. Alles wat jy sien, is myne. Ek mag nie aan my dogters of hulle kinders iets doen wat sleg is nie.
44. Kom ons twee maak ’n ooreenkoms wat sê wat ons aan mekaar moet doen.”
45. Jakob neem toe ’n klip en hy sit dit regop sodat dit ’n gedenksteen kan wees wat hulle sal help om die ooreenkoms te onthou.
46. Jakob sê toe vir sy familie: “Bring nog klippe.”Hulle het ’n hoop klippe opmekaar gepak. Toe het hulle daar by die hoop klippe geëet.
47. Laban het die plek Jegar-Sahaduta genoem en Jakob het dit Galed genoem.
48. Toe sê Laban: “Hierdie hoop klippe wys vandag dat ons saam besluit het om reg te doen aan mekaar.”Daarom het hulle dit Galed genoem.
49. Laban het die plek ook Mispa genoem. Hy het gesê: “Die Here sal kyk dat dit reg gaan tussen ons, ook wanneer ons mekaar nie sien nie.