41. Ek het nou 20 jaar vir jou gewerk. Ek het 14 jaar lank gewerk om jou twee dogters te kry, en ses jaar om skape en bokke van jou te kry. Jy het my betaling tien maal verander.
42. As die God van my pa my nie gehelp het nie, dan sou jy my weggestuur het en jy sou niks vir my gegee het nie. Die God van Abraham en die God wat vir Isak beskerm het, het gesien dat ek swaarkry. Hy het gesien hoe hard ek gewerk het, en Hy het gisteraand gesê wie is reg, ek of jy.”
43. Toe sê Laban vir Jakob: “Hierdie dogters is my dogters en hierdie kinders is my kinders en hierdie skape en bokke is my skape en bokke. Alles wat jy sien, is myne. Ek mag nie aan my dogters of hulle kinders iets doen wat sleg is nie.
44. Kom ons twee maak ’n ooreenkoms wat sê wat ons aan mekaar moet doen.”
45. Jakob neem toe ’n klip en hy sit dit regop sodat dit ’n gedenksteen kan wees wat hulle sal help om die ooreenkoms te onthou.
46. Jakob sê toe vir sy familie: “Bring nog klippe.”Hulle het ’n hoop klippe opmekaar gepak. Toe het hulle daar by die hoop klippe geëet.
47. Laban het die plek Jegar-Sahaduta genoem en Jakob het dit Galed genoem.
48. Toe sê Laban: “Hierdie hoop klippe wys vandag dat ons saam besluit het om reg te doen aan mekaar.”Daarom het hulle dit Galed genoem.
49. Laban het die plek ook Mispa genoem. Hy het gesê: “Die Here sal kyk dat dit reg gaan tussen ons, ook wanneer ons mekaar nie sien nie.
50. God sal weet wanneer jy slegte dinge doen aan my dogters of wanneer jy met ander vroue trou, ook wanneer daar niemand anders by ons is nie.”