35. Saul het ’n altaar vir die Here gebou. Dit was die eerste maal dat hy ’n altaar vir die Here gebou het.
36. Daarna het Saul gesê: “Kom ons gaan vannag en ons veg teen die Filistyne en vat hulle goed. Ons moet aanhou tot die oggend, ons moenie een van hulle laat aanhou lewe nie.”Die manne het gesê: “Jy moet doen wat jy dink is reg.”Maar die priester het gesê: “Ons moet eers hier voor God kom staan en vir Hom vra wat ons moet doen.”
37. Saul het toe vir God gevra: “Moet ons die Filistyne gaan aanval? Sal U ons laat wen teen hulle?”Maar God het daardie dag nie vir Saul geantwoord nie.
38. Saul het toe gesê: “Offisiere, julle moet hiernatoe kom, ons moet uitvind wie hierdie sonde gedoen het.
39. Want die man wat die sonde gedoen het, sal sterf, dit is seker, so seker soos die Here lewe, Hy wat vandag vir Israel gered het. Die man sal sterf, ook as dit my seun Jonatan is.”Nie een van die manne het hom geantwoord nie.
40. Hy het vir al die Israeliete gesê: “Julle moet hier staan, en ek en my seun Jonatan sal daar anderkant staan.”Die manne het vir Saul gesê: “Jy moet doen wat jy dink is reg.”
41. Saul het vir die Here gesê: “God van Israel, sê vir ons die waarheid, sê wie is skuldig.”Die Here het gesê dit is Jonatan of Saul, nie die manne nie.
42. Toe sê Saul vir die priester: “Vra nou wie is skuldig, ek of my seun Jonatan.”Die Here het gesê dit is Jonatan.
43. Saul sê toe vir Jonatan: “Vertel vir my wat jy gedoen het.”Jonatan het vir hom gesê: “Ek het net ’n bietjie heuning geproe wat aan die punt van my kierie was. Hier is ek, ek sal sterf.”
44. Toe sê Saul: “Jonatan, so seker soos die Here lewe, jy moet sterf.”
45. Maar die manne het vir Saul gesê: “Moet Jonatan sterf? Nee, nooit nie! Dit is hý wat die Israeliete gehelp het om te wen! So seker soos die Here lewe, daar sal nie een haar van Jonatan se kop op die grond val nie, want God het hom gehelp.”So het die manne vir Jonatan gered. Hy het nie gesterf nie.