1. มีเวลาสำหรับทุกสิ่งมีกำหนดเวลาสำหรับกิจกรรมทุกอย่าง ภายใต้ฟ้าสวรรค์นี้
2. มีเวลาเกิด เวลาตายเวลาปลูก เวลาถอน
3. เวลาฆ่า เวลาเยียวยารักษาเวลารื้อถอน เวลาสร้างขึ้นใหม่
4. เวลาร้องไห้ เวลาหัวเราะเวลาไว้ทุกข์ เวลาเต้นรำ
5. เวลาโยนก้อนหิน เวลาเก็บรวบรวมก้อนหินเวลาโอบกอด เวลาหันหนี
6. เวลาค้นหา เวลาเลิกราเวลาทะนุถนอม เวลาเหวี่ยงทิ้งไป
7. เวลาฉีกขาด เวลาซ่อมแซมเวลานิ่งเงียบ เวลาพูดจา
8. เวลารัก เวลาเกลียดเวลาสงคราม เวลาสันติ
9. คนเราได้อะไรจากการตรากตรำทำงานหรือ?
10. ข้าพเจ้าเห็นภาระซึ่งพระเจ้าทรงวางไว้บนมนุษย์
11. พระองค์ทรงทำให้ทุกสิ่งงดงามตามเวลาของมัน ทั้งทรงตั้งนิรันดร์กาลไว้ในจิตใจของมนุษย์ ถึงอย่างนั้นมนุษย์ก็ไม่สามารถหยั่งรู้ถึงสิ่งที่พระเจ้าทรงทำตั้งแต่ต้นจนจบได้
12. ข้าพเจ้ารู้ว่าสำหรับมนุษย์ไม่มีอะไรดีไปกว่าการทำตัวให้มีความสุข และทำดีขณะยังมีชีวิตอยู่
13. คนเราทุกคนควรกิน ดื่ม และหาความอิ่มใจในการตรากตรำทำงานทั้งสิ้น เพราะนี่คือของขวัญจากพระเจ้า
14. ข้าพเจ้ารู้ว่าทุกสิ่งที่พระเจ้าทรงทำจะดำรงอยู่นิรันดร์ ไม่สามารถเพิ่มอะไรเข้าไป หรือตัดทอนอะไรออกได้ พระเจ้าทรงทำไว้เพื่อมนุษย์จะยำเกรงพระองค์
15. อะไรก็ตามที่เป็นอยู่ และอะไรที่จะเกิดขึ้นก็เป็นอยู่มาก่อนแล้วและพระเจ้าจะทรงนำอดีตมาพิพากษาอีก
16. ยิ่งกว่านั้น ภายใต้ดวงอาทิตย์ ข้าพเจ้ายังเห็นอีกว่าในที่แห่งการพิพากษาก็มีความชั่วร้ายอยู่ด้วยในที่ของความยุติธรรมก็มีความเลวทรามอยู่ด้วย
17. ข้าพเจ้ารำพึงว่า“พระเจ้าจะทรงนำทั้งคนชอบธรรมและคนอธรรมมาพิพากษาเพราะจะมีเวลาสำหรับทุกเรื่องมีเวลาสำหรับการกระทำทุกอย่าง”
18. ข้าพเจ้าคิดอีกว่า “สำหรับมนุษย์ พระเจ้าทรงทดสอบพวกเขา ก็เพื่อพวกเขาจะเห็นว่าตนเองก็เหมือนสัตว์
19. ชะตากรรมของมนุษย์ก็เหมือนของสัตว์ ทั้งสองมีอันเป็นไปเหมือนกัน ฝ่ายหนึ่งตาย อีกฝ่ายหนึ่งก็ตาย ต่างก็มีลมปราณเช่นกัน มนุษย์ไม่ได้เปรียบมากกว่าสัตว์ ทุกสิ่งล้วนอนิจจัง
20. ทั้งสองพวกต่างไปสู่ที่แห่งเดียวกัน ล้วนมาจากธุลีดินและต้องกลับกลายเป็นธุลีดิน
21. ใครจะรู้ได้ว่าจิตวิญญาณของมนุษย์ขึ้นไปยังเบื้องบนหรือไม่ และวิญญาณของสัตว์ลงสู่พิภพโลกหรือไม่?”
22. ฉะนั้นข้าพเจ้าเห็นว่าสำหรับมนุษย์แล้ว ไม่มีอะไรดีไปกว่าที่จะสนุกกับงาน เพราะนั่นเป็นส่วนของเขา ใครเล่าจะทำให้เขาเห็นได้ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นหลังจากเขา?