1. หัวหน้าสกุลของตระกูลกิเลอาด บุตรของมาคีร์ ผู้เป็นบุตรของมนัสเสห์แห่งพงศ์พันธุ์โยเซฟ เข้ามาใกล้และพูดต่อหน้าโมเสสและต่อหน้าพวกผู้นำ คือบรรดาหัวหน้าสกุลของคนอิสราเอล
2. พวกเขาพูดว่า “พระยาห์เวห์ทรงบัญชาเจ้านายของข้าพเจ้าให้จับฉลากยกแผ่นดินเป็นมรดกแก่คนอิสราเอล และเจ้านายของข้าพเจ้าได้รับพระบัญชาจากพระยาห์เวห์ให้ยกมรดกของเศโลเฟหัด พี่น้องของเราแก่บุตรหญิงทั้งหลายของเขา
3. ถ้าพวกเธอแต่งงานกับบุตรชายของใครคนหนึ่งในเผ่าอื่นของคนอิสราเอล ส่วนมรดกของพวกเธอก็จะถูกโยกย้ายไปจากมรดกแห่งบรรพบุรุษของเรา แล้วไปเพิ่มให้กับมรดกของเผ่าที่เธอไปอยู่ด้วย เพราะฉะนั้นจึงเป็นการโยกย้ายมรดกไปจากส่วนที่จัดแบ่งไว้เป็นของเรานั้น
4. และเมื่อถึงปีอิสรภาพของคนอิสราเอล มรดกที่เป็นส่วนของพวกเธอก็จะถูกเพิ่มให้กับส่วนของเผ่าที่เธอไปอยู่ด้วย ดังนั้นส่วนมรดกของพวกเธอก็จะถูกโยกย้ายไปจากส่วนมรดกของเผ่าแห่งบรรพบุรุษของเรา”
5. และโมเสสบัญชาคนอิสราเอลตามพระดำรัสของพระยาห์เวห์ว่า “คนเผ่าโยเซฟพูดถูกต้องแล้ว
6. นี่คือสิ่งที่พระยาห์เวห์ทรงบัญชาเกี่ยวกับบุตรหญิงของเศโลเฟหัด ซึ่งว่า ‘จงให้พวกเธอแต่งงานกับใครก็ได้ที่เธอพอใจ เพียงแต่จะต้องแต่งงานกับคนภายในตระกูลของเผ่าแห่งบรรพบุรุษของเธอ
7. ดังนี้แหละส่วนมรดกของคนอิสราเอลจะไม่ถูกเปลี่ยนมือจากเผ่าหนึ่งไปให้อีกเผ่าหนึ่ง เพราะอิสราเอลแต่ละคนต้องปักหลักอยู่ในที่มรดกของเผ่าแห่งบรรพบุรุษของตน
8. และบุตรหญิงทุกคนผู้รับกรรมสิทธิ์ในมรดกในเผ่าใดของคนอิสราเอล ก็ให้แต่งงานกับคนใดคนหนึ่งจากตระกูลในเผ่าแห่งบรรพบุรุษบิดาของตน เพื่อคนอิสราเอลแต่ละคนจะถือกรรมสิทธิ์ในมรดกของบรรพบุรุษบิดาของเขา
9. ดังนั้นจะไม่มีมรดกที่ถูกเปลี่ยนจากเผ่าหนึ่งไปยังอีกเผ่าหนึ่ง เพราะอิสราเอลแต่ละเผ่าต้องปักหลักอยู่ในที่มรดกของตน’ ”
10. พระยาห์เวห์ทรงบัญชาโมเสสอย่างไร บุตรหญิงทั้งหลายของเศโลเฟหัดก็ทำอย่างนั้น
11. และบรรดาบุตรหญิงของเศโลเฟหัดคือ มาลาห์ ทีรซาห์ โฮกลาห์ มิลคาห์ และโนอาห์ต่างก็แต่งงานกับพวกบุตรชายของลุงของตน
12. พวกเธอแต่งงานกับคนจากตระกูลมนัสเสห์บุตรของโยเซฟ และส่วนมรดกของพวกเธอก็คงอยู่ในเผ่าของตระกูลแห่งบรรพบุรุษของเธอ
13. สิ่งเหล่านี้เป็นพระบัญญัติและกฎหมาย ซึ่งพระยาห์เวห์ทรงบัญชาคนอิสราเอลผ่านโมเสส ณ ที่ราบโมอับริมแม่น้ำจอร์แดนตรงข้ามเมืองเยรีโค