39. Jezui doli e shkoi në Malin e Ullinjve, siç e kishte zakon, dhe dishepujt shkuan pas tij.
40. Kur arriti atje, u tha dishepujve: «Lutuni që të mos bini në tundim».
41. Pastaj u largua prej tyre sa një e hedhur guri, ra në gjunjë dhe u lut
42. kështu: «Atë, nëse do, largoje këtë kupë prej meje. Megjithatë, u bëftë jo vullneti im, por i yti!».
43. Pastaj iu shfaq një engjëll nga qielli dhe i dha forcë.
44. Kur e zuri ankthi i vdekjes, u lut edhe më fort. Atëherë djersa e tij u bë si pika gjaku që binin në tokë.
45. Kur u ngrit nga lutja, erdhi te dishepujt dhe i gjeti duke fjetur nga trishtimi.
46. Atëherë u tha: «Përse po flini? Ngrihuni dhe lutuni që të mos bini në tundim».
47. Ndërsa Jezui ishte ende duke folur, erdhi një turmë së cilës i printe njëri nga të dymbëdhjetët, ai që quhej Judë. Ai iu afrua Jezuit për ta puthur,
48. por Jezui i tha: «Judë, me puthje po e tradhton Birin e njeriut?».