12. Prandaj të flisni e të veproni sikurse të duhej të gjykoheshit nga ligji i lirisë,
13. sepse gjyqi do të jetë pa mëshirë për atë që nuk ka treguar mëshirë; dhe mëshira triumfon mbi gjykimin.
14. Ç'dobi ka, vëllezër të mi, nëse dikush thotë se ka besim, por nuk ka vepra? A mund ta shpëtojë atë besimi?
15. Dhe në qoftë se një vëlla ose një motër janë të zhveshur dhe u mungon ushqimi i përditshëm,
16. dhe dikush nga ju u thotë atyre: ''Shkoni në paqe! Ngrohuni dhe ngopuni'', dhe nuk u jepni atyre gjërat për të cilat kanë nevojë për trupin, ç'dobi ka?
17. Po kështu është edhe besimi; në qoftë se s'ka vepra, është i vdekur në vetvete.
18. Po dikush do të thotë: ''Ti ke besimin, dhe unë kam veprat''; më trego besimin tënd pa veprat e tua dhe unë do të të tregoj besimin tim me veprat e mia.
19. Ti beson se ka vetëm një Perëndi. Mirë bën; edhe demonët besojnë dhe dridhen.
20. Po, a dëshiron të kuptosh, o njeri i kotë, se besimi pa vepra është i vdekur?
21. Abrahami, ati ynë, a nuk u shfajësua me anë të veprave, kur e ofroi birin e vet, Isakun, mbi altar?
22. Ti e sheh se besimi vepronte bashkë me veprat e tij, dhe se, nëpërmjet veprave, besimi u përsos.
23. Kështu u përmbush Shkrimi, që thotë: ''Edhe Abrahami i besoi Perëndisë, dhe kjo iu numërua për drejtësi''; dhe u quajt miku i Perëndisë.
24. Ju shikoni, pra, se njeriu shfajësohet nga veprat dhe jo vetëm nga besimi.
25. Gjithashtu a nuk u shfajësua edhe Rahabi, kurva, nga veprat, kur i priti të dërguarit dhe i përcolli nga një udhë tjetër?