16. Men gjer eg det eg ikkje vil, då gjev eg lova rett i at ho er god.
17. Så er det ikkje eg som gjer det, men synda som bur i meg.
18. For eg veit at i meg bur det ikkje noko godt, det vil seia i mitt kjøt. Viljen har eg, men å fullføra det gode maktar eg ikkje.
19. Det gode som eg vil, det gjer eg ikkje, men det vonde som eg ikkje vil, det gjer eg.
20. Men gjer eg det eg ikkje vil, då er det ikkje eg som gjer det, men synda som bur i meg.
21. Så finn eg altså at denne lova gjeld for meg: Eg vil gjera det gode, men kan ikkje anna enn gjera det vonde.
22. Mitt indre menneske seier med glede ja til Guds lov.
23. Men i lemene mine kan eg sjå ei anna lov. Ho ligg i strid med lova i mitt sinn og gjer meg til fange under syndelova, som er i lemene.
24. Eg arme menneske! Kven skal fri meg frå denne dødens kropp?
25. Gud vere takk ved Jesus Kristus, vår Herre! Slik er altså eg: Med sinnet tener eg Guds lov, men med kjøtet tener eg syndelova.