12. Alle er komne på avveg, alle er dei forderva. Det finst ikkje éin som gjer det gode, ikkje ein einaste.
13. Ei open grav er strupen deira, på tunga ligg falske ord, under leppene ormegift,
14. munnen er full av forbanning og harde ord.
15. Lette er dei på foten når dei vil ausa ut blod,
16. der dei fer, er det øydelegging og naud,
17. og freds veg kjenner dei ikkje.
18. Frykt for Gud har dei ikkje for auge.
19. Vi veit at alt det lova seier, det seier ho til dei som har lova, så kvar munn skal teia og heile verda stå skuldig for Gud.
20. Ikkje noko menneske blir rettferdig for Gud på grunn av gjerningar som lova krev. Lova gjer berre at vi lærer synda å kjenna.
21. Men no er Guds rettferd, som lova og profetane vitnar om, openberra utanom lova.
22. Dette er Guds rettferd som blir gjeven ved trua på Jesus Kristus til alle som trur. Her er det ingen skilnad,
23. for alle har synda og manglar Guds herlegdom.
24. Men ufortent og av hans nåde blir dei kjende rettferdige, frikjøpte i Kristus Jesus.