12. Då sukka han djupt og sa: «Kvifor krev denne slekta eit teikn? Sanneleg, eg seier dykk: Denne slekta skal aldri få noko teikn.»
13. Dermed gjekk han frå dei, steig i båten og drog over til andre sida.
14. Men læresveinane hadde gløymt å ta med brød. Dei hadde berre eit einaste brød med seg i båten.
15. Då gav Jesus seg til å åtvara dei og sa: «Pass dykk og hald dykk unna surdeigen til farisearane og surdeigen til Herodes!»
16. Men dei snakka seg imellom om at dei ikkje hadde brød.
17. Jesus merka det og sa til dei: «Kvifor snakkar de om at de ikkje har brød? Ser de enno ingenting? Skjønar de ikkje? Har de så harde hjarte?
18. De har auge – ser de ikkje? De har øyre – høyrer de ikkje?Hugsar de ikkje
19. den gongen eg braut dei fem brøda til dei fem tusen? Kor mange korger fulle av brødstykke samla de opp då?» «Tolv», svara dei.
20. «Og då eg braut dei sju brøda til dei fire tusen, kor mange korger med brødstykke samla de opp då?» «Sju», svara dei.
21. «Skjønar de enno ingen ting?» sa han.
22. Så kom dei til Betsaida. Der førte dei ein blind mann til Jesus og bad han røra ved han.
23. Jesus tok den blinde i handa og leidde han ut av landsbyen. Så spytta han på auga hans, la hendene på han og spurde: «Ser du noko?»
24. Mannen såg opp og sa: «Eg ser menneske. For eg skimtar noko som liknar tre, som går omkring.»
25. Så la Jesus på nytt hendene over auga hans. Då braut synet hans fram. Han vart god att og kunne sjå alt klårt.
26. Og Jesus sende han heim. «Men gå ikkje inn i landsbyen {{og sei det ikkje til nokon der}}!» sa han.