1. Ein annan gong på den tida var mykje folk samla, og dei hadde ikkje noko å eta. Då kalla Jesus læresveinane til seg og sa:
2. «Eg synest inderleg synd på folket. No har dei alt vore hos meg i tre dagar, og dei har ikkje noko å eta.
3. Lèt eg dei fara svoltne heim, blir dei reint utmatta på vegen; for somme av dei har kome langt bortanfrå.»
4. «Kvar kan ein få tak i brød til å metta alle desse her i øydemarka?» svara læresveinane.
5. «Kor mange brød har de?» spurde Jesus. «Sju», svara dei.
6. Då bad han folket setja seg på marka. Så tok han dei sju brøda, bad takkebøna, braut dei og gav til læresveinane så dei skulle dela dei ut, og dei delte ut til folket.
7. Nokre få småfiskar hadde dei òg. Jesus velsigna dei og sa at dei òg skulle delast ut.
8. Dei åt og vart mette. Etterpå samla dei opp brødstykka som var til overs, sju store korger.
9. Det var omkring fire tusen menneske der. Og han lét dei dra heim.
10. Straks etter gjekk han i båten med læresveinane og kom til bygdene ved Dalmanuta.
11. No kom farisearane og gav seg i ordskifte med Jesus. Dei ville setja han på prøve og bad om eit teikn frå himmelen.
12. Då sukka han djupt og sa: «Kvifor krev denne slekta eit teikn? Sanneleg, eg seier dykk: Denne slekta skal aldri få noko teikn.»
13. Dermed gjekk han frå dei, steig i båten og drog over til andre sida.
14. Men læresveinane hadde gløymt å ta med brød. Dei hadde berre eit einaste brød med seg i båten.
15. Då gav Jesus seg til å åtvara dei og sa: «Pass dykk og hald dykk unna surdeigen til farisearane og surdeigen til Herodes!»
16. Men dei snakka seg imellom om at dei ikkje hadde brød.